Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2021, στη χρονιά-επέτειο δύο αιώνων από την Ελληνική Επανάσταση, ο Μίκης Θεοδωράκης, σε ηλικία 96 ετών, πέρασε στην αιωνιότητα…
Η ζωή του ταυτίστηκε με τη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας. Δεν ήταν ένας συνθέτης που απλώς αγαπήθηκαν οι μουσικές του. Το έργο του ξεπέρασε το πεντάγραμμο και τον κατέστησε σύμβολο της Ελλάδας, του Πολιτισμού και της Ιστορίας της, της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης απανταχού της Γης!
Η παρουσία του στο πόντιουμ είναι χαραγμένη στο υποσυνείδητο όλων των Ελλήνων. Ψηλός και επιβλητικός, σαν αετός με ανοιχτά φτερά τα χέρια του, διεύθυνε ορχήστρες από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη, γεμίζοντας στάδια με την ανόθευτη αρχαιοελληνική του μεγαλοπρέπεια!
Δεν ακολούθησε τον Λαό, ο Λαός τον ακολούθησε… Στα λόγια των κορυφαίων ελλήνων ποιητών του 20ου αιώνα! Ένα επίτευγμα αξιοθαύμαστο, μοναδικό και ανεπανάληπτο μέχρι σήμερα – και μάλλον και για πάντα! Οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιώργου Σεφέρη, του Γιάννη Ρίτσου μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη και με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση έγιναν τραγούδια στα χείλη όλων των Ελλήνων!
Μόνο ακροθιγώς μπορεί ένα γραπτό κείμενο να περιγράψει το σύμπαν που στοιχειοθετεί το μουσικό του έργο. Κύκλοι τραγουδιών, μουσική για το θέατρο, το αρχαίο δράμα και τον κινηματογράφο, ορατόρια, συμφωνικά έργα, μουσική δωματίου, μπαλέτα και όπερες.
Συνδυάζοντας το χασάπικο με τον συρτό χανιώτικο, ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε τον αθάνατο Ζορμπά (1964). Το βασικό θέμα από τη μουσική για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, που ταξίδεψε στα πέρατα της οικουμένης και έγινε συνώνυμο της Ελλάδας για εκατομμύρια ανθρώπους!
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν διεθνώς αναγνωρίσιμος, όσο ίσως κανένας άλλος έλληνας συνθέτης. Το Αν Θυμηθείς το Όνειρό μου τραγουδήθηκε από τους Μπιτλς το 1963, η Όμορφη Πόλη ήταν μία από τις τελευταίες ηχογραφήσεις της Εντίθ Πιάφ, το 1962, λίγο πριν το “σπουργιτάκι” φτερουγίσει για πάντα στον ουρανό, ενώ οι Δρόμοι Παλιοί, πριν γίνουν τραγούδι, αποτέλεσαν την ορχηστρική επένδυση της ταινίας Σέρπικο (1973), του Σίντεϊ Λουμέτ, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Αλ Πατσίνο.
Με τα κινηματογραφικά soundtrack, άλλωστε, ο Μίκης διεκδίκησε ως υποψήφιος μερικά από τα σημαντικότερα διεθνή βραβεία. Μία φορά τη Χρυσή Σφαίρα, με τον Ζορμπά. Δύο φορές το Grammy, με τον Ζορμπά και το Σέρπικο. Και τρεις φορές το βρετανικό Όσκαρ, με το Ζ, το Σέρπικο και την Κατάσταση Πολιορκίας, κατακτώντας το BAFTA με το Ζ. Μάλιστα, αν οι κανόνες της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου δεν επέβαλαν η κινηματογραφική μουσική να είναι πρωτότυπη, είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα διεκδικούσε το Όσκαρ Μουσικής και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το μουσικό θέμα του Ζορμπά, όμως, είχε ακουστεί προηγούμενα και στη Συνοικία το Όνειρο...
Στην τελευταία ταινία βλέπουμε τον Γρηγόρη Μπιθικώτση να ερμηνεύει το «Βρέχει στη Φτωχογειτονιά» σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη. Το τραγούδι αυτό και η «Δραπετσώνα» του ίδιου ποιητή, περιγράφοντας ανάγλυφα τους καημούς του ελληνικού λαού, μίλησαν όσο λίγα στην ψυχή του...
Από ορισμένους κατηγορήθηκε για απουσία ερωτικών τραγουδιών στο ρεπερτόριό του. Η αλήθεια είναι ότι αυτά ποτέ δεν απουσίαζαν, απλώς επισκιάστηκαν στην εποχή τους από το κοινωνικοπολιτικό του έργο, που βημάτιζε με τη ζώσα ιστορία της χώρας. Ήρθε, όμως, ο χρόνος για να αναδείξει τον ερωτικό Θεοδωράκη και να κάνει και τα τραγούδια αυτά αγαπημένα. Μπορούμε, έτσι, σήμερα να πετάμε στον ουρανό με τους αριστουργηματικούς Χαρταετούς, να ταξιδεύουμε στο Χρυσοπράσινο Φύλλο του πελάγους, κάθε Νύχτα Μαγικιά να σιγοψιθυρίζουμε Κοιμήσου, Αγγελούδι μου, Αστέρι μου, Φεγγάρι μου στην αγαπημένη μας, να περπατάμε στην Όμορφη Πόλη, σε Δρόμους Παλιούς, για να βρούμε τη Μαργαρίτα τη Μαγιοπούλα και να γλυκάνουμε τον Καημό μας!
Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στην ιστορία ως ο τελευταίος τιμώμενος με το Διεθνές Βραβείο Μουσικής από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσικής της Ουνέσκο – και ο μοναδικός Έλληνας μετά τον Ιάννη Ξενάκη. Μεταξύ πολλών άλλων βραβείων προς τιμήν του, ξεχωρίζουν το «Συνολικής Προσφοράς» (Lifetime Achievement) από την Παγκόσμια Ακαδημία Μουσικής Κινηματογράφου και το «Έριχ Βόλφγκανγκ Κόρνγκολντ» στη Διεθνή Μπιενάλε Μουσικής Κινηματογράφου της Βόννης.
Είχε παρασημοφορηθεί από την Ελληνική, την Κυπριακή και τη Γαλλική Δημοκρατία, καθώς και από άλλα κράτη. Είχε αναγορευτεί Επίτιμος Διδάκτορας από έντεκα πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είχε εκλεγεί επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού.
Τα τελευταία χρόνια, ο δημόσιος λόγος του αποτελούσε τη φωνή της συνείδησης κι όχι της λογικής, γι’ αυτό και παρεξηγήθηκε. Ήταν χειμαρρώδης και εξωπραγματικός σαν τους λαϊκούς θρύλους που πρέπει να προσεγγίζονται μόνο με την καρδιά και όχι με τον νου. Απηχούσε τα βιώματά του και την αθάνατη ελληνική ψυχή, που δεν υποτάσσεται…
Στην πραγματικότητα, ο Μίκης δεν πέρασε φέτος στην αιωνιότητα…
Γιατί είχε ήδη περάσει εν ζωή!
Αθάνατος πριν καν πεθάνει!
190 σχόλια:
κ. Κοντέα συγχαρητήρια, αποδίδεται με συνέπεια φόρο τιμής σε αγαπημένους μας, Έλληνες καλλιτέχνες, γιατί όχι όμως κάποια στιγμή να δούμε στη σελίδα σας και αφιερώματα για εν ζωή προσωπικότητες.Μονο έτσι θα έχουν και οι ίδιοι την τύχη να βιώσουν τη χαρά διαβάζοντας τα όμορφα λόγια σας από τη γη και όχι από τους ουρανους.
Σας ευχαριστώ πολύ για το ευγενικό σας σχόλιο!
Η Μαρινέλλα είχε διαβάσει το «Φωνητικές Χορδές για Κλωνοποίηση» και είχε ζητήσει να γνωρίσει από κοντά τον άγνωστο της συντάκτη:
http://marinelladiva.blogspot.com/2016/04/stelios-konteas.html
Η Άννα Βίσση είχε δώσει το "παρών" στην εκδήλωση παρουσίασης του λευκώματος για εκείνη:
https://www.youtube.com/watch?v=XjhOdZk36cg&t=1s
Ίσως οι μόνες εν ζωή και εν ενεργεία με παρόμοιο βεληνεκές μ' αυτούς που "έφυγαν"!
Εύγε κ.Κοντεα!! Εξαιρετική απόδοση που εκφράζει απόλυτα το πνεύμα του μεγάλου καλλιτέχνη!!
Μετα τον Κ. Καρυωτάκη, που εξέφρασε την πεζή πραγματικότητα με απόγνωση , ήρθε ο Ν.Ασιμοσ να δώσει βάλσαμο, για να κρατήσουμε οι πάσχοντες, με το καυστικό χιούμορ, την ελεύθερη σκέψη και την τρυφερότητα του.Λυπαμαι και για τους δύο που έφυγαν νωρίς, με αυτόν τον τρόπο,για τον Νικόλα περισσότερο γιατί είχε τον τρόπο να ζήσει δημιουργικά. Μια ταπεινή γνώμη και τίποτα παραπάνω.
Στέλιο αξίζει μερικές γραμμές να γράψεις και για το Νικόλα.
Η λέξη "συγχαρητήρια" είναι πολυ φτωχή για να περιγράψει το αποτύπωμα που μου άφησε διαβάζοντας αυτό το κείμενο! Κύριε Κοντέα πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που υπάρχει μια τέτοια Ελληνική "πένα" στο δυναμικό μας! Ο επίλογος δε με την αιωνιότητα .. ήταν το κερασάκι στη τούρτα! Θέλω να σε αποκαλώ Στέλιο , γτ διαβάζοντας ένιωσα ότι με έφερες πιο κοντά σου , ότι με καλύψες πλήρως με τα λεγόμενά σου και συνδεθήκαμε πνευματικά!
Σήμερα μπορεί να είμαι μόλις ένα 14 χρόνο και νιώθω περήφανος που μεγαλώνω με τέτοια είδωλα.Όλοι οι φιλοί μου με κοροϊδεύουν για την μουσική που ακούω και τις σελίδες που διαβάζω όπως και για το apotimiseis ,κάποια στιγμή όμως θα καταλάβουν και εκείνη το αληθινό νόημα τις μουσικής
Μίκης Aθάνατος<3
Kοιτάω τα σχόλια και σκέφτομαι όλους εσάς που δεν σας γνωρίζω και ούτε θα σας γνωρίσω ποτέ. αλλά ξέρω ότι μας ενώνουν τα ίδια πράγματα.. είμαστε ασήμαντοι σε αυτόν τον μικρό κόσμο.. να προσέχετε όλοι αλάνια μου.. οπου και αν είστε..και να πιστεύετε στον εαυτό σας. ΜΕ ΑΚΟΥΣ? ΝΑ ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΟΥ και να είσαι αληθινός. Δυσκολίες θα περάσεις πολλές.το θέμα είναι να μην σε ρίξουν κάτω...Ελπίζω να επιστρέψω εδώ μετά από χρόνια. Όταν θα είμαι εντάξει με την οικογένειά μου. Και θα έχω ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες που με γονατίζουν αυτόν τον καιρό............ Κοντέας για μια ζωή!!Αυτά τα άρθρα θα μείνουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Ιάσωνας Λαζαρίδης
κύριε Κοντέα, από την πρώτη κιολας στιγμή είχα την βεβαιότητα πως ο ξανθός , γαλανομάτης με την ευθυτενή κορμοστασιά των φοιτητικών μου χρόνων ,θα μπορούσε να είχε αυτή την εξέλιξη. Το πάθος σας απο εκείνη την εποχή πρόδηλο για ότι κι αν κάνατε. Βάζατε ψηλά τον πήχη κύριε Κοντέα και ο χρόνος σας ανταμείβει και σας αναγνωρίζει τον κόπο για τις προσπάθειες σήμερα. Ένας άνθρωπος φιλόδοξος , με πολλά ,πολλά όνειρα. Από την πρώτη στιγμή αντανακλούσε ή λάμψη σας στο αμφιθέατρο ανάμεσα σε αντικειμενικά πολύ δυνατά και φιλόδοξα μυαλά, όντας ίσως ο πιο περιζήτητος ανάμεσα στις κοπέλες. Συνεχίστε στον ίδιο ρυθμό και όπως είχε πει και ο μέγας Αλέξανδρος «Είναι γενναιότερο και βασιλικότερο να νικάς τα πάθη και τις αδυναμίες σου, από το να νικάς στην μάχη τον εχθρό»
"Αρθρογράφος για κλωνοποίηση" μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω τη φράση που πρώτος εσείς είπατε κύριε κοντέ και να την αφιερώσω σε εσάς και σε όλα τα άρθρα σας .εξαιρετικες δουλειές όλες μία προς μια, νιώθω άτυχος που δεν σΣ είχα ανακαλύψει τόσο καιρό. Επίσης μου αρέσει πολύ και με εντυπωσίασε η άμεση επαφή και η απλότητα που έχετε με τους αναγνώστες τον κειμένων σας καθώς απαντάτε στα σχόλια του καθένα ξεχωριστά,κατι το οποίο σπάνια θα συναντήσει κανείς.
Για να μην μακρυγορώ, μου αρέσει επίσης πάρα πολύ αν κρίνω από τα σχόλια το επίπεδο το οποίο διατηρούν οι αναγνώστες σας
Ιωάννα Πετρουλάκη
καθηγήτρια φυσικής αγωγής δευτεριβαθμιασ εκπαίδευσης
Είμαι περήφανος για τον δάσκαλο μου.
Μοναδικο αποτυπωμα που προεξοφλεί μια πλούσια διαδρομή σχεδόν ενός αιώνα του αγαπημένου μας Μίκη. Αγαπητέ τέτοιοι θησαυροί δεν θα έπρεπε να είναι τόσο καλά κρυμμένοι , προσπαθήστε να αναδείξετε την προσπάθεια σας, αξίζει μεγαλύτερης προβολής.
Aussi improbable que cela puisse paraître, j'ai emprunté des informations pour ma thèse de doctorat que j'étudie à l'Université de Vienne sur la philosophie et la culture grecques. Monsieur Konteas Stelios, je vous suis reconnaissant ! Simon le Suisse
que vos articles seraient recommandés bibliographie par un professeur de l'université où j'étudie, je considère que c'est un grand honneur pour vous monsieur. bon voyage à votre créativité. J'ai fait une recherche sur Wikipédia à votre sujet mais je n'ai pas trouvé plus d'informations, pas plus que votre page.
Merci beaucoup!
konteas.stelios@gmail.com
https://www.facebook.com/stelios.konteas
Δεν ακολούθησε τον λαό , ο λαός τον ακολούθησε... Ειναι απιστευτο το πως οι λέξεις χρησιμοποιούμενες με διάφορους τρόπους δημιουργούν ακραία συναισθήματα! Ο χειρισμός τους αλλα και η δομη τους μεσα σε προτάσεις! Η Πηγή έμπνευσης που αποτελούν !!Ξεκινώντας να διαβαζω το άρθρο ανατριχιασα , συνεχίζοντας ένιωσα δεος και οταν έφτασα στο τελος υποτάχθηκα!Δεν ήθελα να σταματήσω να διαβαζω ηθελα να εχει λιγο ακομη ! Εξαιρετικό κείμενο απο τον Κύριο Στελιο κοντεα , κείμενο που οπως πολυ λιγα δημιουργούν τεράστια συναισθήματα !!
ΥΓ : Τα ιδια συναισθηματα ενιωσα οταν διαβασα για πρωτη φορα πριν χρονια το μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη!!
Αγησίλαος
Αγαπητέ Αγησίλαε, τα λόγια σου με συγκίνησαν πραγματικά!
Ομολογώ μάλιστα ότι το Υ.Γ σου, ο παραλληλισμός με το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη, είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που έχω δεχτεί ποτέ για κείμενό μου!
Σε ευχαριστώ από την καρδιά μου!
Νιώθω εκστασιασμένος, διαβάζω κατεπανάληψή τα άρθρα σας, είναι απερίγραπτος ο τρόπος σύνθεσης των κειμένων σας. Μήπως υπάρχει η δυνατότητα ανάγνωσης των κειμένων σας στο YouTube; Θα σας ήμουν υπόχρεος αν μπορούσατε να παρέχεται μία τέτοια δυνατότητα στο κοινό σας.
Παύλος Λιτόχωρο Πιερίας
Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας.
Υπάρχει αυτή η σελίδα μου στο Youtube:
https://www.youtube.com/@user-yc4ro3dv9b
Ρε Στέλιο , από το 2015 παιδί αμούστακο ακόμα άρχισα να σε διαβάζω . Πέρασαν ζόρια, δυσκολίες, χαρές και λύπες , στιγμές πολλές. Πλέον 2023 , έχω γκριζάρει Στέλιο και σε διαβάζω παρέα Κε τον τριών μηνών γιό μου. Να μαθαίνει απο νωρίς και αυτός ιστορία και πολιτισμό
Μου δημιουργήθηκε αυτόματα η αναγκη - επιθυμία να αφήσω εδω ενα σχολιο! Οτι αισθάνομαι το διαβασα !! Μερικές φορες δεν υπαρχουν λεξεις να εκφράσεις αυτο που νιώθεις αλλα σε αυτο το άρθρο οι λεξεις ακούγονται σαν νότες που περιγράφουν επ ακριβως αυτο που αισθάνεσαι ! Τα κείμενα ειναι για βράβευση απο την Ακαδημία αθηνων ..
Θεωρώ ολίγον τι υπερβολικό τον ενθουσιασμό σας με τα συγκεκριμένα κείμενα . Χωρίς καμία αμφιβολία πρόκειται απλά για μια πολύ καλή δουλειά , τιποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο . Νίκος Πέραμα
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω μαζί σας κύριε Νίκο. Υποκλίνομαι στην γραφή σας κύριε Κοντέα, αναμένω καρτερικά και με ανυπομονησία την επόμενη συγγραφή σας. Π.Α.
Πέρα από δέος, νιώθω ιδιαίτερη τιμή, να μπορώ να διαβάζω και να νιώθω τα λόγια αυτού του εκπληκτικού κειμενογράφου. ‘Ήταν χειμαρρώδης και εξωπραγματικός σαν τους λαϊκούς θρύλους που πρέπει να προσεγγίζονται μόνο με την καρδιά και όχι με τον νου…’
Κατα τυχη , επεσα πανω σε αυτο το κειμενο! Πως γινεται να μην το εχω διαβασει ; Πως ; Αναρωτιέμαι συνεχως ;Επίσης αναρωτιέμαι πως ένιωθε ο δημιουργός του οταν έβαζε το τελευταίο σημειο στιξης ! Θεσπέσιο , μοναδικό , γεμάτο , νοσταλγικό, παθιασμένο !! Νιώθω τυχερός που διαβασα κατι τετοιο ! Ειναι καποιες στιγμες που το μυαλό παραδίνεται στα πάθη του! Αυτο το κειμενο με εκανε να εκτιμησω να αφουγκραστω και συνειδητοποιησω , Συγχαρητηρια για ολα αυτα που ο δημιουργος του μας εδωσε !
Καλημέρα, παρακαλώ μια επίσημη ενημέρωση από τους διαχειριστές της σελίδας, για το εάν είναι ενεργή ή ανενεργή. Η μη δημοσίευση εδώ και μήνες μου δημιούργησε το ερώτημα .
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Ιωάννα Π.
Καθηγήτρια φυσικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαίδευση .
Η σελίδα ανανεώνεται όποτε προκύπτει νέο αφιέρωμα!
Ομολογώ ότι το ενδιαφέρον και τα σχόλιά σας με έχουν συγκινήσει πολύ!
Όταν έφτιαξα αυτό το blog, στόχευα περισσότερο να αρχειοθετήσω τα πολιτιστικά μου κείμενα από την ενασχόλησή μου με τη δημοσιογραφία τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν φανταζόμουν ότι το αφιέρωμά μου στον Μίκη Θεοδωράκη θα φιλοξενούσε 25 σχόλια με τόσο επαινετικά λόγια.
Η αλήθεια ότι είχα βάλει άνω τελεία στη δημοσιογραφία, στρεφόμενος σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα στην εκπαίδευση.
Απογοητευμένος, πέραν από την οικονομική κρίση, και από το μειωμένο ενδιαφέρον των μέσων για επετειακά αφιερώματα παρά τις διάφορες προτάσεις μου.
Το δικό σας ενδιαφέρον για παλαιότερα κείμενά μου με κάνει, βέβαια, να το ξανασκεφτώ.
Και να ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναγράψω για όλα αυτά που ονειρεύτηκα και με μάγεψαν...
Στη Μουσική, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο!
Ένιωσα συντετριμμένος, προς στιγμήν βούρκωσα, κάτι σαν να πάγωσαν οι λέξεις και οι εικόνες μέσα μου στην ιδέα προηγούμενης ανάρτησης περί ανενεργού blogspot. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση από τον δημιουργώ για όλο αυτό το μετερίζι , της αστραπιαίας - αντανακλαστικής διαλεύκανσης για την συνέχιση της λαμπρής πορείας του. Υπάρχει ακόμα παλμός ,μας μπολιάζει με υπομονή, η καρδιά φλέγεται για την ανάγνωση επικείμενης δημιουργίας σας. Παραμένουμε συντονισμένοι μέχρι να σβήσει ο ήλιος!
Τι κειμενο , θεε μου ; Η γραφη μοναδικη , η πληροφορια διάχυτη , λεπτομερεις και μπολικη! Χρονια ειχα να διαβάσω κατι τοσο νοσταλγικο μα και συνάμα ακριβές!! Σφίγγω το χερι στον δημιουργο , τον προσκαλώ να συνεχισει να εμπνέεται και να εμπνέει! Μη σταματησει να χαριζει απλοχερα αυτη τη χαρα στον αναγνωστη να διαβαζει κάτι τοσο ομορφο ποτε ! Και αν ειναι δυνατον να μεταλαμπαδευσει γνωση και κινητρο σε επομενους
Συγχαρητηρια
Γτ να μην το ειχα διαβασει νωριτερα ; Αυτο ειπα , καθως τελειωσα την αναγνωση ! Και μετα ειπα , ποτε δεν ειναι αργα. Κυριε Κοντεα μας κακομαθαίνετε!! Αλλα ευτυχως διαβασα στα παραπανω σχολια οτι θα εχουμε νεα κειμενα ! Οποτε θα κανουμε μονο λιγο υπομονη
Νικολεττα Μπουκη
Χαίρομαι που τα σχόλια των αναγνωστών σας κ. Κοντέα ειναι τροφή για σκέψη για σας και ακόμα περισσότερο χαίρομαι που αφήσατε υποσχέσεις πως σας βοήθησαν επανακάμψετε συντακτικά κάποια στιγμή ! Έχει χαθεί η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες κι αυτό λειτουργεί αποθαρρυντικά για ... τον συντάκτη.
Όμως η επίγνωση πως υπάρχουν ακόμη κάποιοι που το διαβάζουν είναι πολύ σημαντική ανατροφοδότηση! :)
Καλή δύναμη σε όλους μας.
Μουσική, θέατρο και κινηματογράφος,σας ευχαριστώ πολύ, που έγινα μέλος της πνευματικής σας, οικογένειας. Ευελπιστώ πως δε θα σας διαψεύσω, με τις καλλιτεχνικές συστάσεις μου. Καλά κι ελπιδοφόρα, πνευματικά ταξίδια...!!! Βάσω Χάλιου
Πραγματικα τα λογια ειναι περιττά!Διαβασα σχολιο του δημοσιογραφου οτι σκεφτεται να επανελθει δυναμικα ελπιζω να το κανει οσο πιο συντομα γινεται ! Δεν γινεται να στερείται κατι τοσο καλο αγαπητε Στελιο απο τους αναγνωστες τετοιες χαρες !Το κειμενο ειναι φοβερο !Τζουλια Κοβα
I discovered this just today and my heart feels a great joy and love, whatever these texts meant. Huge greetings from Bosnia and Republic of Srpska! Nicolae Arou
Είμαι ευτυχισμένη όσα νέα διαβάζω! Πάντα η δημοσιογραφία είχε ανάγκη από ανθρώπους σαν εσάς κ. Κοντέα. Ανθρώπους όπως εσείς που ασκούν την δημοσιογραφία ακούγοντας μονάχα την ψυχή τους και την αντικειμενικότητα των γεγονότων μόνο όπως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται. Λαχταρώ με την λαχτάρα σας για την επάνοδο σας και την επόμενη δουλειά σας. Θα θέλατε να αποκαλύψετε την θεματολογία του επόμενου άρθρου σας;
Αθηνά Καματερό
Είχα προτείνει πέρυσι αφιερώματα για τα 40 χρόνια από τον θάνατο του Μάνου Λοΐζου, τα 30 από τον θάνατο του Νίκου Γκάτσου και τα 60 από τον θάνατο της Μέριλυν Μονρόε, αλλά δεν βρήκα ευήκοα ώτα, δυστυχώς.
Ελπίζω να μου δοθούν άλλες ευκαιρίες στο μέλλον να ξαναπιάσω το στυλό.
Το ενδιαφέρον και τα λόγια σας με έχουν συγκινήσει πραγματικά!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους!
Ειναι δυνατον αυτο το "στυλο" να μην εχει την αναγνωριση που του αναλογει και να σκεφτεται αν θα ξαναερθει στο προσκηνιο ; Μη τρελαθω τωρα ; Ποιος δεν θα ηθελε να διαβασει κειμενα του; Το συγκεκριμενο κειμενο ειναι τολμηρο και περιγραφικο , γεματο και αισθαντικο , φωτεινο και σαγηνευτικο !!Ελπιζω να βρειτε το κινητρο και να διαβασουμε οσα περισσοτερα μπορουμε απο εσας.
Κωστας Κουουρης
Αγαπητέ Στυλιανέ,
είναι αδύνατον όλο αυτό το ποτάμι αναγνωστών και φίλων της σελίδας σας να περιμένει αν και πότε θα βρεθεί χρηματοδότηση για επόμενο άρθρο σας. Προτείνω λοιπόν να ανέβει λογαριασμός IBAN και να μπορούμε οι αναγνώστες σας να χρηματοδοτούμε τα νέα σας άρθρα. Μια μικρή συνεισφορά απο πολλούς έχει μεγαλύτερη δυναμική απο έναν ισχυρό ! Θα αναμένω επίσημη θέση σας επάνω στο θέμα και εάν υπάρχουν προοπτικές εφαρμογής της ιδέας μου!
Τζούλια Κόβα
Η μόνη ευκαιρία είναι οι αναγνώστες σας!
Τζούλια Κόβα
Η αλήθεια είναι ότι η γενιά μου ήταν πολύ άτυχη. Για να μπει στο πανεπιστήμιο έδωσε... 14 μαθήματα! Όταν έβγαινε απ’ αυτό έχοντας κάνει και μεταπτυχιακό, η Ελλάδα ουσιαστικά χρεοκοπούσε και έμπαινε στη δεκαετή περιπέτεια των μνημονίων. Και το ένα έντυπο άρχισε να κλείνει μετά το άλλο. Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον αγωνιζόμουν να πραγματώσω τα όνειρά μου…
Ένας πρώην πρωθυπουργός θα έδειχνε διαγράμματα δικής μου ανάλυσης σε συνέντευξή του, μία τραγουδίστρια-θρύλος θα ζητούσε να με γνωρίσει γιατί «κανείς δεν την έχει περιγράψει καλύτερα», η μόνη που μπορεί να θεωρηθεί διάδοχός της θα έδινε το "παρών" σε μια επετειακή έκδοση (που απαίτησε τρελή δουλειά για τη συγκέντρωση του φωτογραφικού υλικού και των κειμένων) και άλλοι διακεκριμένοι καθηγητές θα επαινούσαν σε προσωπικά μηνύματα τα κείμενά μου…
Ο δρόμος, βέβαια, μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν ήταν. Υπήρχαν δουλειές που δεν πληρώθηκαν ποτέ, άλλες που δεν αξιοποιήθηκαν και στο τέλος ακόμα και απειλές να μην ξαναγράψω... Γι' αυτό, το τελευταίο μου πολιτικοοικονομικό άρθρο χρονολογείται στο τέλος του 2019. Εγώ δέχθηκα τη φίμωση παρά τη σύγκρουση και αποφάσισα να αποσυρθώ (πρότυπό μου κι ο εθνάρχης με τα δύο μεγάλα διαλείμματα (1936-1946, 1963-1974) στη συγκλονιστική πολιτική του καριέρα – http://konteas.blogspot.com/2017/05/blog-post.html).
Παρά την πικρία και την ήττα, είχα ήσυχη τη συνείδησή μου, γιατί πάντα έγραφα και επιχειρηματολογούσα με στοιχεία. Και πίστευα ότι η μοίρα θα μου έδινε στο μέλλον μία δεύτερη ευκαιρία γιατί την άξιζα. Κι αν ο κύκλος της δημοσιογραφίας έκλεινε τότε με αυτόν τον πολύ άσχημο τρόπο –ο Θεός το θέλησε–, άνοιγε ένας άλλος ενάρετος στην εκπαίδευση (οι σπουδές μου είναι στην Οικονομική Επιστήμη).
Όλα αυτά τα πολύ όμορφα σχόλια σας όμως, με κάνουν να σκέφτομαι ότι άξιζαν οι κόποι που ενσωματώνουν τα κείμενα χωρίς… καμία υποσημείωση! Κι ότι αν η δημοσιογραφία αναστηθεί από τις τέφρες της, θα πραγματοποιηθούν κι άλλα όνειρά μου. Όπως το καθημερινό ή εβδομαδιαίο χρονογράφημα!
Είναι συγκλονιστικά όσα ζήσατε και περιγράφετε με τέτοιο γλαφυρό τρόπο. Θα προτιμούσα ένα τέτοιο τόσο σημαντικό για εσάς κείμενο να το διάβαζα με τη μορφή ανάρτησης και όχι σε σχόλιο. Παρόλα αυτά το μέρος που επιλέξατε για να εκφραστείτε σε πρόσωπο α’ βαθμού για τη ζωή σας αναδεικνύει το μέγεθος της ταπεινοφροσύνης που διακατέχει τον τρόπο που έχετε επιλέξει για να ζήσετε. Με αυτό το κείμενο δώσατε την ευκαιρία σε τόσο κόσμο να σας γνωρίσει καλύτερα, με άλλα λόγια συστηθήκατε με τους αναγνώστες σας και θα έλεγα ανεβάσατε τις προσδοκίες όλων μας για ακόμα υψηλότερες επιδόσεις. Να είστε καλά!
Με εκτίμηση
Κ.Κ.
Εδω ξεχωριζει δημιουργος απο δημιουργο , δημοσιογραφος απο δημοσιογραφο και τλκ χαρακτηρας με χαρακτηρα ! Σας απειλησαν να μη ξαναγραψετε, με τι θρασσος ; Ομολογω πως περαν του τρομερου σας κειμενου επιασα τον εαυτο να διαβαζει με το ιδιο ενδιαφερον για την πορεια σας μεχρι εδω και θα ηθελα να μαθω και αλλα , πιστευω δεν ειμαι ο μονος ! Δεν νομιζετε πως η ζωη του συγγραφεα αλλα και οι πηγες εμπνευσης πρεπει να τις αφηγηθει ; Εγω πολυ , συνεχιστε ετσι, τα ονειρα δεν μπορει να μας τα σταματησει κανεις , συνεχιστε και εμεις θα ειμαστε στο πλαι σας!
Μαρινος Καντερης
Καλησπέρα σε όλα τα μέλη της κοινότητας,
εάν δεν έχετε σκόπο να ξαναπιάσετε στύλο στα χέρια σας Στέλιο καλύτερα να μη τρέφετε τους αναγνώστες με φρούδες ελπίδες ,
τροφοδοτεί με άγχος όλη αυτή η κατάσταση ,
δηλαδή της προσμονής για ένα νέο αριστούργημα και της μη υλοποίησης εν τέλη .
Δεν είναι πανάκεια το ένα άρθρο ή μια καθησυχαστική δήλωση θα μου πείτε,
αλλά είναι αυτονόητο πως σε όσους μπορεί ματαίως να περιμένουν να επέλθει και πάλι μία ηρεμία.
Κυριε Κοντεα , κατι μας χρωστατε! Κατανοουμε τις δυσκολιες αλλα ελατε στη θεση μας ! Πρεπει να ξεπερναμε τις δυσκολιες οταν καταλαβαινουμε μεσα μας οτι ειμαστε κατι τοσο σημαντικο για πολλους αλλους!Δεν ειναι εγωιστικο αυτο που ζηταμε σαν αναγνωστες , ειναι η απεριοριστη θεληση μας να υπαρχουν τετοια κειμενα στο προσκηνιο και μονο αν υπαρχουν τετοιες πενες σαν τη δικη σας θα υπαρχουν , μονο αν η αφηγηση γινεται απο τετοιους αφηγητες!Χωρις εσας και ανθρωπους σαν εσας τετοια κειμενα θα χαθουν στη παροδο του χρονου και τοτε ολοι μας θα ειμαστε πολυ πιο φτωχοι.Ξανασκεφτειτε το ..
Σ.Μ
Ήγγικεν η ώρα, ω Στέλιο της κειμενογραφίας χωρίς παύσεις, κάμψεις και αντιστάσεις!
φίλος apotimiseis.blog
Η συζήτηση φοβάμαι ότι ξεφεύγει, γιατί είμαστε σε σχόλια πάνω στον μέγιστο Μίκη Θεοδωράκη. Αλλά οφείλω να σας απαντήσω!
Για να είμαι ειλικρινής, το ισχυρότερο κίνητρο για να γράψω ήταν η απώλεια μιας μεγάλης προσωπικότητας ή η επέτειος θανάτου μιας άλλης.
Τον Σεπτέμβριο συμπληρώνονται ακριβώς 30 χρόνια από τον θάνατο της Έλλης Λαμπέτη και θέλω πολύ να γράψω για εκείνη. Κατάφερε να με μαγέψει με την υποκριτική της και στις ολιγάριθμες ταινίες που πρωταγωνίστησε. Κι έχω διαβάσει ό,τι βιβλίο γράφτηκε, αναζητώντας παράλληλα στο Μοναστηράκι συνεντεύξεις και αφιερώματα στον Τύπο.
Σε προηγούμενο σχόλιο μοιράστηκα μαζί σας το όνειρο του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου χρονογραφήματος. Ένα άλλο είναι οι κριτικές για θεατρικές ή μουσικές παραστάσεις. Παλαιότερα έγραφα, αλλά έπεσαν κι αυτές θύμα της οικονομικής κρίσης. Όποτε έβλεπα μία παράσταση, ήθελα να αποτυπώσω στο χαρτί τις εντυπώσεις μου.
Όταν κλείνω τα μάτια, ονειρεύομαι να είχα γεννηθεί μερικές δεκαετίες νωρίτερα και να έβλεπα στο θεατρικό σανίδι την Αλίκη «Εβίτα», την Τζένη «Μάρθα», τη Λαμπέτη «Μπλανς Ντιμπουά», τη Μελίνα «Αλεξάνδρα ντε Λάγκο»… Και να έγραφα!
Θα ξαναγεννηθούν τόσο χαρισματικές και ταλαντούχες ηθοποιοί;
Απλα υπεροχο ...νιωθω τυχερος που καταλαβαινω την Ελληνικη γλωσσα και μπορω να απολαυσω τετοια αριστουργηματα!!! μπραβο σε οποιον το ανεβασε!!!
πόσο το αγαπώ...άπειρα βραδιά έχω κοιμηθεί με συντροφιά το υπέροχο αυτό κείμενο...♡
Η πεμπτουσία της Ελληνικής δημοσιογραφίας!!!!!!!
Κάθε φορά που το διαβάζω κλαίω με λυγμούς από συγκίνηση..
ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΙΚΗΣ, ΜΕΓΑΛΟΣ. . ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΟΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΣΑΡΚΑ Κ ΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥΣ. -ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ-
Τι ειναι αυτο που πραγματικα αισθανομαι δεν μπορω να το εκφρασω με λογια , Δεν μπορω να κρυψω απο το προσωπο μου το δεος , απλα μοναδικο
Φυσικά και όχι αγαπητέ μου Στέλιο κοντέα Με εκτίμηση και αγάπη ένας φίλος σου Α
Σοκ και δέος ! Από σήμερα κερδίσατε έναν ακόμη αναγνώστη κύριε Κοντέα!
Μάνος Πετρούπολη
Οταν διαβαζαμε εμεις Στελιο Κοντεα απο το 2015 καποιοι απο εδω που τωρα γραφουν σχολια δεν τον γνωριζαν καν , επιτελους ομως σιγα σιγα η αξια αναγνωριζεται ! Αλλο ενα μαθημα για τον γιο μου που διαβαζουμε μαζι πως η προσπαθεια και η επιμονη ειναι πολυτιμα αγαθα
Θα μου μιλήσετε εσείς για Στέλιο Κοντέα; Εσείς σε μένα; Εγώ πρώτον διαβάζω Στέλιο κοινώς λαϊκός απο τα γεννοφάσκια μου και δεύτερον όταν διέκοψε να αρθρογραφεί σε γνωστό έντυπο χωρίς να γνωρίζω τους λόγους δεν ξανα αγόρασα το συγκεκριμένο έντυπο. Προς το παρόν αυτα και εάν χρειαστεί θα ξαναεπανελθω!
Δεν ειναι σκοπος μου να αλληλοκοντεοχτυπηθηθουμε εμενα μου αρκει να αναγνωριστει επιτελους αυτη η προσωπικοτητα !
Υγ: Εγω οχι απλα δεν ξαναγορασα το συγκεκριμενο εντυπο αλλα εκανα χιλια κομματια και τα προηγουμενα που ειχα ηδη στη κατοχη μου
Μπορεί να μας χωρίζουν πολλά αλλά το ότι παρακολουθούμε όλοι εδώ μέσα τον ίδιο δημοσιογράφο για χρόνια είναι ο κοινός παρονομαστής που μας ενώνει. Είναι λάθος να βάλουμε κοντεόμετρο για το ποιος έχει διαβάσει περισσότερο Κοντεά στη ζωή του , όπως επίσης ειναι λάθος νέους αναγνώστες να τους λοιδορούμε , για αυτο και η απότομη τοποθέτηση μου στο σχόλιο σας.
Όταν αυτός ο εμβληματικός δημιουργός έφθασε στο σημείο να φιμωθεί και να αποσυρθεί όπως ομολόγησε ο ίδιος πριν μερικές μέρες σε σχόλιο του, αυτά από μόνα τους σημαίνουν πως όσα έγραφε ήταν παρά πολύ σημαντικά και το σύστημα έκανε τα πάντα για να τον εξαφανίσει και να συνεχίσουν να επιβιώνουν τα γνωστά και μη εξαιρετέα παπαγαλάκια
Παροτι δεν πεσαμε απο τα συννεφα , ξερουμε πως λειτουργει το συστημα και τα παπαγαλακια , σκοπος ηταν και ειναι να συνεχισει , να τα αφησει πισω και να δωσει σε εμας αυτο που ξερει να κανει οπως κανει αλλος !!Το συστημα δεν θα αλλαξει , τα παπαγαλακια δεν θα σταματησουν να ειναι αυτοι που ειναι αλλα τετοιοι δημιουργοι σπανιζουν και πρεπει η κληρονομια τους να ειναι πληρης , Θελουμε και αλλο και δεν φοβομαστε να το πουμε με αληθινα λογια
Ευχαριστώ φίλε μου. Έχω σταματήσει να σε διαβάζω τελευταία… τα έβαλα και τα διάβασα όμως από την αρχή ως το τέλος και πέρασαν οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου απο μπροστά μου!
Είμαι ο μόνος που όταν κοντεύει να τελειώσει το κείμενο θα ήθελα να έχει άλλο τόσο…?
Μπράβο μάγκα μου, αριστούργημα!!!
Οφειλω να παραδεχτω πως μια φορα δεν ειναι αρκετη , πιανω τον εαυτο μου να μπαινει εδω να διαβαζει ξανα και ξανα, πηρα θαρρος απο το προηγουμενο σχολιο να ομολογησω πως εχω εθιστει απο αυτο το κειμενο
Οταν το κειμενο σε αφοπλιζει , οταν η αφηγηση σε ταξιδευει , οταν τα λογια σε γεμιζουν δεν αρκει μια φορα
Μου επιτρέπεται να κάνω λίγο χιούμορ? ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟ - ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΝΤΕΟΟΛΙΣΜΟ
Μάνος Πετρούπολη
Θαυμάσιο , Ο Θεός να σας τροφοδοτεί έμπνευση για περισσότερες δημιουργίες.
Κατερίνα Κονταξάκη
πολιτικός μηχανικός
Κυριε Κοντεα , δεν ηξερα το μπλογκ ! Με ενημερωσε η γυναικα μου αφου μου ειπε με στομφο "μπες εδω και διαβασε " !Αν δεν το διαβαζα δεν θα μου ξαναμιλουσε με απειλησε . Μολις ειχα γυρισει απο δουλεια και δεν εδωσα πολυ σημασια ,Τλκ για να μην τα πολυλογω το διαβασα και της ειπα οτι ειχε πολυ δικιο που επεμενε ! Τετοιο κειμενο δεν εχεις ξαναδει και οντως δεν εχω ξαναδει
Έπειτα από παροτρύνσεις φίλων μου επισκέπτομαι και εγώ τη σελίδα,
σίγουρα πρόκειται για άριστο χειριστή της ελληνικής,
πληρέστατα κείμενα,
έγκυρα,
μα κυρίως μεγαλύτερη αξία έχει η έρευνα που έχει γίνει παραδίδοντας ελεύθερα στον αναγνώστη λεπτομέρειες που πολύ δύσκολα θα συναντήσει κάπου άλλου.
Παρόλα αυτά είμαι αντίθετος με τις ακραίες αντιδράσεις θαυμασμού και ενθουσιασμού των μελών της σελίδας,
ο κειμενογράφος είναι αρκετά νέος ακόμα και δεν πρέπει παρασυρόμενος και αυτός να πάρουν τα μυαλά του αέρα και να έχει από τόσο νωρίς απαιτήσεις παράλογες ή να διαισθανθεί χωρίς να έχει πραγματικά φθάσει σε δημιουργικό κορεσμό. Προτείνω λοιπόν να προσπαθήσει ακόμα περισσότερο και στο μέλλον θα υπάρχει σίγουρα χρόνος και χώρος για επιδοκιμασίες.
Μα τι λετε τωρα ; Εχετε δει πολλους κειμενογραφους με αυτη την αυρα ; Το καλο πρεπει να επισημανθει μονο ετσι αποκτα αξια ! Ας μην υπηραχαν οι δυσκολιες που ανεφερε ο ιδιος σε προηγουμενο σχολιο και θα βλεπατε μετα !
Ρε συ παλικαράκι ... προσπαθώ να καταλάβω κάτι: όλα εσείς τα παλικαράκια του FB βρεθήκατε εδώ τυχαία ή σας τραβάει κάτι συγκεκριμένο σε αυτή την ομάδα;
Απροσδόκητα καλογραμμένα αφιερώματα, χαραμίζονται σε ένα ερασιτεχνικά δομημένο blogspot, παραταύτα το μεγαλείο της τέχνης παραμένει αναλλοίωτο.
Τον θαυμασμό μου..
Είναι φοβερό… είναι τρομερό… είναι ανεπανάληπτο… νιώθω σαν να ξαναγεννήθηκα μετά απο την ανάγνωση του άρθρου σας κ. Κοντέα. Λίγα λόγια για τα ερεθίσματα που σας προέτρεψαν να δημιουργήσετε κατι τόσο εξαιρετικό θα ήθελα να ακούσω απο εςας τον ίδιο
Για να είμαι ειλικρινής, στην εφηβεία και τα φοιτητικά μου χρόνια ο έρωτάς μου ανάμεσα στους έλληνες συνθέτες ήταν ο… Μάνος Χατζιδάκις!
Ήξερα, βέβαια, για τον μεγάλο του αντίπαλο! Κι έλεγα από μέσα μου: «Δεν μπορεί να έχει τόση δόξα ο Μίκης κι εμένα να μη με αγγίζει καθόλου!». Στα μάτια μου ήταν ταυτισμένος με την Αριστερά και το Πολιτικό Τραγούδι! Ονειροπόλος και συναισθηματικός γαρ, είχα μία απόσταση από το έργο του.
Συνεργαζόμενος με την πρώτη σε κυκλοφορία φοιτητική εφημερίδα στην Ελλάδα, ονειρεύτηκα μία συνέντευξη μαζί του και για μία εβδομάδα αφοσιώθηκα και μελέτησα όσο μπορούσα το έργο του.
ΤΟΤΕ είχα γράψει τον κορμό του κειμένου που τόσο αγαπήσατε! Η συνέντευξη δεν έγινε τελικά ποτέ – οι ερωτήσεις έμειναν αναπάντητες!
Όταν έμαθα για τον θάνατο του Μίκη, έψαξα στο email αναζητώντας το αρχείο που είχα στείλει τότε! Το βρήκα, πήρα τον πρόλογο, τον επεξεργάστηκα προσθέτοντας δυο-τρεις παραγράφους και προέκυψε το κείμενο που διαβάσατε!
Κατά τη γνώμη μου στην Ελληνική Μουσική, υπάρχουν τρία «Μ» μεγάλων και απλησίαστων συνθετών. Μάνος – Μίκης – Μίμης. Ακόμα και οι ερμηνευτές θεωρώ ότι προσδιορίζονται βάσει της ιερής τριάδας. Κάποιοι μάς είναι περισσότεροι γνωστοί επειδή ερμήνευσαν πρώτοι τραγούδια τους. Άλλοι ήταν τόσο χαρισματικοί που θα μας μάγευαν ούτως ή άλλως, ανεξαρτήτως ρεπερτορίου.
Από τον Μίμη Πλέσσα είχα την τύχη να πάρω συνέντευξη. Για τον Μάνο Χατζιδάκι υπόσχομαι ένα μεγάλο αφιέρωμα –πρώτα ο Θεός– του χρόνου, που συμπληρώνονται ακριβώς 30 χρόνια από την εκδημία του.
Ταυτιζόμαστε πλήρως με το ιδεολογικό υπόβαθρο των αναρτήσεων σας, συστρατευόμαστε στο άρμα σας κύριε Κοντέα και αν μας ζητηθεί είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε αφιλοκερδώς άρθρα για τη σελίδα σας.
Η μερα μου σημερα ξεκινησε πολυ ασχημα , ημουν κακοκεφη και η διαθεση μου ηταν στα ταρταρα !! Οταν μου συμβαινει αυτο μπαινω και διαβαζω αυτο το κειμενο οταν γυριζω σπιτι !! Προς μεγαλη μου εκπληξη ειδα πολλα κανουργια σχολια και οπως σκρολαρα βλεπω κατι που με εκανε να αναρωτηθω αν διαβασα καλα η ειμαι ζαλισμενη;Κυριε Κοντεα ανυπομονουμε δεν ξερω πως θα περασει ενας ολοκληρος χρονος αλλα θα εχουμε κατι να οεριμενουμε με τεραστια ανυπομονησια ολοι μας ! Ευτυχως εχω ακομη αυτο το κειμενο να πνιγω τον πονο μου
Δεν μπορω να καταλαβω γτ αυτος ο δημιουργος δεν ειναι πασιγνωστος; Γινονται κατι αδιαφορα τυπακια ,συγνωμη για την εκφραση , γνωστοι και μεγαλοδημοσιογραφοι και δεν μπορουν να γραψουν ουτε μια προταση της προκοπης και απο γνωσεις ειναι μηδενικα και ημιμαθείς!Κυριε Κοντεα σας παρακαλουμε μην κανετε βημα πισω , φτανει! Βγειτε στο προσκηνιο και δωστε οτι καλυτερο εχετε , εχουμε αναγκη αυτο το οποιο κανετε !! Δεν μπορει να μην το βλεπετε και εσεις ο ιδιος ;θα ειμαστε εδω νυν και αει !
Εφεξής συντάσσομαι και εγώ στην υπό ίδρυση συντακτική σας ομάδα.
Catalina Ortega
La cultura greca al suo meglio, congratulazioni Stelios Konteas per il tuo grande contributo e l'importante lavoro svolto.
Lucio Mancini Bergamo
Καλημέρα λοιπόν, βλέπω το μέλλον της ελληνικής δημοσιογραφίας στο πρόσωπο σας κύριε Κοντέα.. και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο…
Νεκταρία Αθανασοπούλο
Ε-Π-Ο-Σ, καταφέρατε να με συγκινήσετε, καταφέρατε να ανάψετε τη φλόγα μέσα μου για μελέτη Ελλήνων αλλά και ξένων προσωπικοτήτων, καταφέρατε να αφυπνίσετε έναν ξεχασμένο καλλιτεχνικό γίγαντα που ζούσε για χρόνια μέσα μου και δεν το ήξερα, σας ομολογώ πως ήδη έκλεισα εισιτήριο για θεατρική παράσταση.
Σία Κάτω Πετράλώνα
Διαφωνώ κάθετα μαζί σας , ο κύριος Κοντέας είναι ευρύτερα γνωστός σε συγκεκριμένους πολιτισμικούς κύκλους, ίσως θέλατε να πείτε πως διατήρησε κόντρα στους καιρούς την ποιότητα του και δεν ξεπουλήθηκε σε κανέναν. Εις τους αιώνας τον αιώνων Στέλιος Κοντέας και μόνον.
Καταρχήν, Συμφωνω στο Εις τους αιωνας των αιωνων Στελιος Κοντεας και μονον , αλλα κυριε μου λεω πασιγνωστος !! Να εχει την αναγνωρισιμοτητα που του αρμοζει!Οχι μονο σε συγκεκριμενους πολιτισμικους κυκλους αλλα να υπαρχει παμτου!και να εκφραζει ολους εμας που τον πιστευουμε επιτελους μια φωνη που εχει επιπεδο!Επιτελους !
η φωνή του κύριου Κοντέα είναι η φωνή των χιλιάδων αναγνωστών του, είναι η φωνή όλων εμάς, είναι η δική μας φωνή και πρέπει να είναι εκτός από ξεκάθαρη όπως κι είναι ήδη αλλά και πολύ ηχηρή ώστε να ακουγόμαστε παντού.
Κύριοι την δημοσιογραφία δεν
μπορεί κάποιος να την κάνει επάγγελμα, δημοσιογράφος δεν γίνεσαι, δημοσιογράφος γεννιέσαι, άμα δεν αγαπάς και δεν έχεις μέσα σου αυτό το λειτούργημα δεν μπορεί να το ασκείς, οπότε για να καταλήξω οι διενέξεις μεταξύ σας είναι άσκοπες και άχαρες, αφήστε τους εαυτούς σας ελεύθερους να απολαύσετε αυτά τα αριστουργήματα, φθάνει με την μιζέρια κάποιον σας εδώ μέσα.
Τι αριστούργημα Θεέ μου; Τι συναίσθημα; Πόσες αναμνήσεις; Πόση περηφάνεια μας αναγκάσατε να αισθανθούμε με το κείμενο σας κ. Κοντέα; Μου επιτρέπεται παρακαλώ να προωθήσω τη σελίδα σας σε φίλους μου; Τόσο όμορφα κείμενα θα πρέπει να διαβάζονται από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο
Δεν υπαρχει το κειμενο ! Απλα δεν υπαρχει! Μοναδικο , ένιωσα οτι με συνεπήρε! Χαθηκα στις λεξεις ! Ενιωσα σαν ναυαγος σε ενα μερος γεματο αναμνησεις που δεν θα ηθελα να με σωσει κανεις !
Μα καλά αναρωτήθηκα, ποιος είναι αυτός ο κος Κοντέας που μας εξέπληξε ευχάριστα με το τόσο καλογραμμένο και περιεκτικό blogspot του; Πλήρη απάντηση δεν έλαβα ποτέ, παρά μόνο ελάχιστες πληροφορίες απο το διαδίκτυο αλλά κι από τα υπόλοιπα σχόλια των αναγνωστών του. Δε σας κρύβω πως είναι συναρπαστικό γεμάτο ευχάριστες εκπλήξεις το ταξίδι που μας χαρίζει. Συνεχίστε με τον ίδιο πόθο αυτό που κάνετε … Λ.Μ.
Ελεύθερο αυτόνομο και ανεξάρτητο πνεύμα , αποδομείται τα πρότυπα της εποχής , με μεγάλο σεβασμό για εσάς όπως αξίζει στον καθένα που σέβεται την πολιτισμική κληρονομιά .
Λίγες επισημάνσεις για το κείμενο: Ο κειμενογράφος δεν συμμετέχει στα γεγονότα της ιστορίας. Είναι παντογνώστης και αφηγείται σε γ΄ πρόσωπο (« διεκδίκησε ως υποψήφιος μερικά […]», « πέρασε στην ιστορία ως ο τελευταίος τιμώμενος […]» κ.ο.κ.).
Σχετικά με τη γλώσσα χρησιμοποιείτε η απλή δημοτική, εύληπτη, κατανοητή. Ο λόγος του κειμενογράφου γεμάτος σαφήνεια και καθαρότητα νοήματος. Χρησιμοποιείται καθημερινό λεξιλόγιο, αλλά και πληθώρα εκφραστικών μέσων και επιθέτων προσδίδοντας στο κείμενο ζωντάνια και παραστατικότητα.
Για το ύφος θα πω πως είναι απλό, παραστατικό και γλαφυρό. Χαρακτηρίζεται πάντως από έντονο λυρισμό λόγω της διάχυτης συναισθηματικής φόρτισης, που ενισχύεται από τα σχήματα λόγου και την εκφραστικότητα της αφήγησης.
Προσπαθω να κρατησω τον εαυτο και δεν τα καταφέρνω! Απλα δεν μπορω ! Ολο λεω δεν θα το διαβασεις ξανα και ολο το αναιρω ! Ειναι πραγματικα εθιστικο ! Οταν το επλασε ο δημιουργος πρεπει να ειχε το ιδιο προβλημα προφανως!!Συγχαρητηρια κυριε Κοντεα , θα περιμενουμε οσο χρειαστει (ελπιζω οχι πολυ) το επομενο!!
Μαγδαληνη
https://m.youtube.com/watch?v=aD3Oxg46-DY&pp=ygUszr_Ovc61zrnPgc6_IM62z4kgzrzOt869IM68zrUgzr7Phc-Azr3Osc-EzrU%3D
Όνειρο ζούμε, τόσο μεθυστικό κείμενο πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα πως διάβασα, συνεχίστε με την ίδια δύναμη ψυχής ότι ξεκινήσατε πριν χρόνια κύριε Κοντέα
κ. Κοντέα, Επίκειται νέα ανάρτηση; Ρωτάμε για να γνωρίζουμε να παρακολουθούμε ή όχι την σελίδα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Άννα Φούνη εκπαιδευτικός
Αναρωτιέμαι που πήγε ο κος Κοντέας της έμπνευσης , της δημιουργίας, της τέχνης, της φιλοσοφίας; Μετά από μια εντυπωσιακή αρθρογραφική εκκίνηση, παρατηρούμε μια παρατεταμένη παύση δυστυχώς , το μελάνι της πένας σας δείχνει να έχει στερέψει, η δημιουργικότητα σας δυστυχώς φαντάζει να είναι σε λήθαργο για πάρα πολλά πολλά χρόνια, ένα blog που μας είχε συνηθίσει διαφορετικά, παραμένει για ένα ανησυχητικά μεγάλο διάστημα σε λειψανδρία. Συνεχίζουμε να ελπίζουμε πως θα επανακάμψετε χαρίζοντας μας παγκόσμια νέα κείμενα, πολιτισμική κληρονομιά για εμάς ,τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας…
Ομολογώ ότι το ενδιαφέρον και τα σχόλιά σας με έχουν συγκινήσει πάρα πολύ!
Είναι απρόσμενα στο πλήθος τους και υπερβολικά στο περιεχόμενό τους!
Όταν τα διαβάζω, γίνονται παυσίπονο για τις δυσκολίες της καθημερινότητας και τις δυσάρεστες αναμνήσεις από το παρελθόν που απασχολούν τη σκέψη μου.
Στα ψέματα δεν είμαι καλός…
Τα τελευταία χρόνια είχα σχεδόν εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία, στρεφόμενος στην εκπαίδευση για να εξασφαλίσω τα προς το ζην.
Δεν έχω παράπονο, γιατί κι εκείνη μού έδωσε πολλές χαρές. Μαθητές και μαθήτριές μου αρίστευσαν στις πανελλήνιες κι εγώ έμαθα να διδάσκω άριστα (με κλειστά μάτια και έγχρωμες σημειώσεις) ένα μάθημα στο οποίο είχα αριστεύσει κι εγώ ως μαθητής υποψήφιος για το πανεπιστήμιο.
Κάθε μέρα σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου, αν είχα αφοσιωθεί στις σπουδές μου, για να πάρω το συντομότερο το πτυχίο μου και να κάνω διδακτορικό. Δεν αποκλείεται να ήμουν ένας άχρωμος καθηγητής πανεπιστημίου με μια προβληματική μονοθεματικότητα.
Ως φοιτητής πήγαινα στο Μοναστηράκι αναζητώντας βιβλία και περιοδικά για την Αλίκη, την Τζένη, τη Μελίνα, την Έλλη, τον Μάνο και άλλες προσωπικότητες που άφησαν το στίγμα τους στον Ελληνικό Πολιτισμό. Έβλεπα στο βίντεο τις ταινίες του Κακογιάννη, του Τζαβέλλα, του Σακελλάριου, του Δαλιανίδη, του Δημόπουλου και του Γεωργιάδη, χωρίς να χάνω και καμία του Χίτσκοκ ή της Μέριλιν!
Παράλληλα, διάβαζα διεξοδικά τις δύο καλύτερες εβδομαδιαίες εφημερίδες με όλα τα ένθετά τους, κρατούσα σε σημειωματάριο τις άγνωστες λέξεις και αναζητούσα πάντα την ορθή γραφή και σύνταξη στα βιβλία των φιλολόγων που συγκέντρωναν τα συνηθέστερα λάθη μας.
Νόμιζα πως έμεινα πίσω στη ζωή και τις σπουδές μου στην Οικονομική Επιστήμη… Λάθος νόμιζα! Όλο αυτό το ταξίδι που εκθείαζε ο Καβάφης στην «Ιθάκη» του ήταν τόσο γόνιμο και εποικοδομητικό! Διεύρυνε τη σκέψη μου και πλούτισε τις εμπειρίες μου! Με έκανε να ονειρευτώ όσα δεν μπόρεσα λόγω ηλικίας να ζήσω!
Βλέπω ότι απέκτησα φανατικούς αναγνώστες και αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω το δικαίωμα να σταματήσω να γράφω! Προανήγγειλα –πρώτα ο Θεός– ένα αφιέρωμα στα 30 χρόνια (3-9-2023) από το πέρασμα της Έλλης Λαμπέτη στην αιωνιότητα και στα 40 (15-6-2024) από εκείνο του Μάνου Χατζιδάκι.
Μπορεί, βέβαια, να μου δοθούν κι άλλες αφορμές και ευκαιρίες στο μεσοδιάστημα…
Ή να αποκτήσω και το μόνιμο βήμα του χρονογραφήματος που ονειρεύομαι!
Υ.Γ. Μου έχει κάνει εντύπωση ότι όλα τα σχόλιά σας έχουν γίνει κάτω από την ανάρτηση για τον Μίκη! «Παρθενώνας» σίγουρα, αλλά το αφιέρωμά μου σ’ αυτόν ήταν μάλλον περιεκτικό παρά εκτενές. Άλλα, όπως εκείνο για την Καρέζη ή περισσότερο εκείνο για τη Μελίνα, είχαν ενσωματώσει πολλαπλάσιες ώρες για τη σύνταξή τους. Ελπίζω να προσελκύσουν κι αυτά το ενδιαφέρον σας! Καλή ανάγνωση!
Ανατριχιαστική η τοποθέτηση σας κ. Κοντέα. Ζούμε και αναπνέουμε για τις 3-9-23, ο χρόνος μετά την επίσημη εξαγγελία σας μετράει για τους εκατοντάδες αναγνώστες σας αντίστροφα.
Λαμπέτη ε;;; Χμμμμ πολύ ενδιαφέρον..Να βάλετε και πικάντικες λεπτομέρειες!
Πόσο όμορφα νέα πριν από ένα ξέγνοιαστο Σαββατοκύριακο, καλή επάνοδο κύριε Κοντέα!
Μαρίνος
Ε-Π-Ο-Σ άλλο ένα αρθρογραφικό διαμάντι προστέθηκε στην κειμενοθήκη σας κ. Κοντέα, χωρίς καμία υπερβολή κατ´ εμέ είστε ο μεγαλύτερος εν ζωή σύγχρονος κειμενογράφος της μεταπολίτευσης. Να είστε πάντα καλά
Νίκος Manowar
Η επιτομή της αρθρογραφικής διδασκαλίας, της αριστείας και της τελειότητας. Εύγε, είναι αρετή να συναντάμε άρθρα σαν τα δικά σας κυρ. Κοντέα! Συνεχίστε στην πρώτη γραμμή προσφοράς στην τέχνη και τον πολιτισμό!
Αριστείδης Τσολακόγλου
Εκ Κωνσταντινουπόλεως καταγόμενος
Αποκοιμήθηκα διαβάζοντας κ. Στέλιο Κοντέα, πόσο όμορφος και γλυκός ήταν ο ύπνος δε θα το πιστέψετε, ίσως μου εκλανε κακό η προτροπή φίλων να ξεκοκαλίσω το blogspot, διότι παρασυρμένη πήγαινα απο το ένα κείμενο στο άλλο με αποτέλεσμα να ξυπνήσω πάνω στο πληκτρολόγιο του laptop. Έμεινε πίσω η επαγγελματική μου απασχόληση και σήμερα απο νωρίς θα εργαστώ για να επανακάμψω.
Αλίκη Σ. Σοφάδες Καρδίτσας
Καταπληκτικο,
Ονειρεμενο,
Νοσταλγικο,
Τελειο,
Επος,
Ανατριχιαστικο,
Συγκηνητικο!
Οταν ολοκληρωσα την αναγνωση ενιωσα ολο μου το σωμα να ανατριχιαζει! Δεν το πιστευα αυτο που βιωσα ! Δεν περιμενα να μου συμβει ποτε κατι τετοιο μετα απο αναγνωση καποιου κειμενου!! Συγχαρητηρια ειναι μια λεξη πολυ μικρη κυριε Κοντεα !Διαβασα οτι θα επανελθετε και η προσμονη μου ειναι απεριοριστη , θα κανω υπομονη! Εχω την ιδιαιτερη τιμη μα γραφω το 100ο σχολιο σε αυτο το κειμενο και νιωθω ιδιαίτερο δεος ! Περιμενουμε καρτερικα το επομενο αρθρο...
Κωστης Παουτσης
Καλημέρα από την ηλιόλουστη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, νέος και εγώ στην παρέα σας, και από αρχή υιοθέτησα την εκτύπωση των κειμένων σας και την τοποθέτηση τους σε διαφάνειες. Ελπίζω όταν τα άρθρα γίνουν πολλά να μπορέσω να τα κάνω βιβλιοθέτηση σε κάποιο τυπογραφείο. Συγχαρητήρια στους ιθύνοντες της σελίδας .
ΥΓ.1 θα προτιμούσα τα κείμενα να είναι σε διαφορετική γραμματοσειρά λίγο πιο καλλιγραφική. Υπάρχει κάποιος περιορισμός σε αυτο;
Νίκος
Συγκλονίζει η πληροφορία, ουδέποτε διάβασα κάτι τόσο ακριβές και πλήρης, ομολογώ πως μέχρι σήμερα δε σας είχα εντοπίσει σε κανένα δημοσιογραφικό μέσω ευρείας κλίμακας. Αλήθεια αρθρογραφείτε και κάπου αλλού εκτός του blog σας;
Στο blog προσπάθησα να συγκεντρώσω τα κείμενα από συνεργασίες μου με περιοδικά και ιστοσελίδες.
Η γραμματοσειρά να αλλάξει μάλλον δύσκολο – διατήρησα την προβλεπόμενη!
Αν αποκτήσω ξανά μόνιμο βήμα, σίγουρα θα το μάθετε!
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλια και το ενδιαφέρον σας!
Άρτια επιμέλεια κειμένων, θεώρησα προφανές πως η πρώτη δημοσίευση πραγματώθηκε σε κάποιο έντυπο πανελλαδικής ακτινοβολίας, Άλλωστε προκύπτει επαγγελματική δουλειά από την μελέτη τον κειμένων σας.
Θέλω να μου απαντήσετε εάν θα μπορούσα να γραφτώ στο blogspot σας, ώστε να έρχεται ειδοποίηση στο email μου κάθε φορά που αναρτάται κείμενο σας;
Ωδή της κειμενογραφιάς τέτοια άρθρα! Μακάρι εμπλουτίσετε και με άλλους θησαυρούς τη σελίδα σας! Παναγιώτης Παναγιώτου Λευκάδα
apotimiseis λέω και κλαίω !!!! Πολλά πολλά πολλά μπράβο κυρ Στέλιο, ξετρελάθηκα με
όσα διάβασα.
Σούλα κομμώτρια Κουκουβάουνες
Στέλιο, όμορφο το άρθρο σας,
- βέβαια δεν καταφέρνετε να απαντήσετε τι ήταν αυτο που έκανε διεθνώς αναγνωρίσιμο τον Μίκη Θεοδωράκη,
- επίσης αναφέρεται πως κατηγορήθηκε για την
απουσία ερωτικών τραγουδιών, θα μπορούσατε να το αιτιολογήσετε από που προκύπτει αυτο το συμπέρασμα σας;
Πασχάλης Ρήγας
Ο Μίκης εξύμνησε την αγάπη και τον έρωτα. Τραγούδια του εκτός από αντίσταση, μίλησαν για την αγάπη βέβαια θα πείτε πως και η αγάπη υπό ένα άλλο πρίσμα, μια αέναη μάχη είναι και αυτή.Μια ατέρμονη πάλη των συναισθημάτων. Ο Μίκης εξύμνησε με το δικό του τρόπο τον έρωτα συνθέτοντας τραγούδια για πόλεις μαγικές, τόσο μαγικά εκεί όπου ζει το όνειρο. Εκεί όπου συνυπάρχει η μαγεία με τη μοναξιά αλλά και η βαθύτατη μελαγχολία των ανεκπλήρωτων συναισθημάτων με τον αξεπέραστο θρίαμβο του έρωτα. Κομμάτια που ανάβλυσαν ολάκερα μέσα από τις καρδιές που πάλλονταν κάποιες νύχτες μαγικές.
Θα είμαι πολύ χαρούμενος εάν συνέβαλα ώστε να διορθωθούν τυχόν αστοχίες στο άρθρο σας..
Με μια προσεκτικότερη ανάγνωση θα αντιληφθείτε το βάθος της μελέτης του κ.Κοντέα, ότι πιο πλήρης, έγκυρο και αναλυτικό θα μπορούσα να είχα διαβάσει.
Ειναι καποιες στιγμες που απλα διαβαζεις κατι και λες "ωραιο κειμενο " καποιες αλλες στιγμες που αισθανεσαι οτι το κειμενο σε "αγγιζει" περισσοτερο , αλλα ειναι και κατι στιγμες που τα λογια του συγγραφεα σε καθηλωνουν , σε συναρπαζουν , σε ανυψωνουν , σε ταξιδευουν στο κοσμο του πρωταγωνιστη αλλα και του συγγραφεα !Καποια λογια που δεν μπορουν να ειπωθουν καλυτερα κάποια κειμενα που δεν θα αλλαζες ουτε τελεια , καποια κειμενα που θα ηθελες να ειχες γραψει εσυ...
Συγχαρητηρια Κυριε Κοντεα !!
Αγησιλαος Νταΐκας
Επειδή μέρα με τη μέρα καταλαβαίνω πως δεν είμαι μόνος μου, έχουν πολλοί φίλοι το ίδιο μικρόβιο, θα τολμήσω να κάνω μια ρηξικέλευθη πρόταση: τη δημιουργία «λέσχη φίλων αναγνωστών αρθρογράφου-στοχαστή Στυλιανού Κοντέα».
Περιμένω τις εντυπώσεις σας για την πρόταση μου!
Λέτα Μπούκη
Δεν είναι καθόλου άσχημη η ιδέα σας παρακαλώ!
Κάτι τέτοιες στιγμές ειναι που μένουν για πάντα χαραγμένες στις ψυχές μας , στο νού μας και στη συνείδηση μας!
03-09-2023
Το αφιέρωμα για την Έλλη Λαμπέτη ετοιμάζεται και πρώτα ο Θεός θα αναρτηθεί στην ημερομηνία που αναγράφετε!
Τότε συμπληρώνονται ακριβώς 40 χρόνια από τότε που “έφυγε” (σ.σ.: σε προηγούμενο σχόλιο είχα γράψει εσφαλμένα «30» για εκείνη και «40» για τον Μάνο Χατζιδάκι στις 15-6-2024).
Κατέβασα από τη βιβλιοθήκη όποιο βιβλίο είχα αγοράσει ως φοιτητής και είχε σελίδες που την αφορούσαν!
Θυμάμαι ότι είχα πάει έξω από τις εκδόσεις Κάκτος στην Πανεπιστημίου και μου είχαν πει ότι «δεν έχει εκδοθεί ποτέ βιβλίο από τις εκδόσεις μας για τη Λαμπέτη»! Στο Μοναστηράκι βρήκα τελικά τη βιογραφία της από τον Μαρίνο Κουσουμίδη!
Προσπάθησα επίσης να δω και να ακούσω ό,τι τηλεοπτική και ραδιοφωνική εκπομπή διασώζεται!
Έβαλα τα δυνατά μου και ελπίζω να μη σας απογοητεύσω!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για το ενδιαφέρον σας!
-12 more days…
-we will wait as long as necessary…
Daniel Sao Paolo
Σοκ και δέος, πιστεύω πως θα πρέπει να προαναγγελθεί με κάποιο επίσημο πως το νέο σας κείμενο. Πολύ κόσμο είμαι σίγουρος πως θα τον πιάσετε στον ύπνο.
Σοκ και δέος, πιστεύω πως θα πρέπει να προαναγγελθεί με κάθε επισημότητα η ανάρτηση του νέου σας κείμενο. Πολύ κόσμο είμαι σίγουρος πως θα τον πιάσετε στον ύπνο.
Πραγματικά αλλά μου φαίνεται απίστευτο, μετά από τόσα πολλά χρόνια θα διαβάσω και πάλι νέο μοναδικής αξίας κείμενο σας, εύχομαι να είναι μονάχα η αρχή και να ακολουθήσουν ακόμα περισσότερα αριστουργήματα !
Κυριακή κοντή γιορτή… περιμένουμε το
πολλά υποσχόμενα άρθρο σας κ. Κοντέα
Γνωρίζει κανεις που ανέβηκε το αφιέρωμα της Έλλης; Εχω φάει τον κόσμο…
Συγχαρητήρια κύριε Κοντέα, η πένα σας για πάντα θα κοσμεί την ελληνική αλλά και την παγκόσμια θα έλεγα αρθρογραφία. Νιώθω ευλογημένος που μετά απο τόσα χρόνια ανακάλυψα τη σελίδα σας.
Νίκος Χαραυγή Πειραιά :·)
Διδάσκεται ήθος κύριε Κοντέα, πάντα επίκαιρος …
Δε ξερω γιατι αλλα καθε φορα που το διαβάζω ανατριχιαζω ...
Απιστευτη μεταφορα συναισθηματων μεσω του τρόπου γραφής !
Μοναδικός στο ειδος του Κοντέας
If you are foreign, try to find this man s translated texts
Σας ευχαριστώ όλους για τα συγκινητικά σχόλιά σας!
Ελπίζω να είδατε την ανάρτησή μου για την Έλλη Λαμπέτη!
Υ.Γ. Επειδή πολλοί αναζητείτε κείμενά μου, ίσως θα έπρεπε να σας ενημερώσω και σ' αυτήν την αλυσίδα των σχολίων, ότι έγραψα πριν από λίγες ώρες και για την εμφάνιση της Άννας Βίσση στο Ηρώδειο:
https://www.monopoli.gr/2023/10/09/reviews/eidame-synavlies/722451/anna-vissi-yparxo-akoma/
Καλησπέρα σας κ. Κοντέα, επειδή λατρεύω να διαβάζω κείμενα σας μέσα απο το προσωπικό σας blog, εάν δε σας βάζω σε κόπο θα ήθελα να διαβάσω όσα υπέροχα γράψατε μέσα από αυτό.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Μόλις διάβασα το νέο σας κείμενο, έχετε έναν μοναδικό τρόπο να μεταφέρετε εικόνες, αισθάνθηκα πως ήμουν και εγώ εκεί!Α.Ν.
Γιατί μας αγνοείται κύριε Κοντέα; Περιμένουμε το κείμενο σας από την εμφάνιση της Άννας Βίσση στο Ηρώδειο
Προς Θεού, αγαπητοί αναγνώστες, δεν αγνοώ ποτέ κανέναν και κανένα σχόλιο!
Όλα τα διαβάζω, έστω και με καθυστέρηση!
Προηγούμενα είχα γράψει τον σύνδεσμο με το κείμενό μου για την εμφάνιση της Άννας Βίσση στο Ηρώδειο.
Αν εννοείτε ότι δεν αναρτήθηκε ως ξεχωριστή ανάρτηση στο blog, ήταν επειδή αποτέλεσε ανταπόκριση από ένα live και εξακολουθεί να είναι άμεσα διαθέσιμη από τον τομέα «Κριτικές στο Monopoli» (στην ιστοσελίδα τού οποίου έχουν αναρτηθεί κι άλλα κείμενά μου στο παρελθόν και εμφανίζονται σε λίστα).
Μπορώ να σας επαναλάβω την πρόθεσή μου για ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι στα 30 χρόνια από τον θάνατό του, στις 15 Ιουνίου 2024.
Αλλά και στη Ρένα Βλαχοπούλου στα 20 χρόνια, στις 29 Ιουλίου 2024.
Φέτος, διδάσκοντας σε πολλά φροντιστήρια – τα περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά, σχεδόν ξυπνάω και κοιμάμαι με τον μαρκαδόρο του πίνακα και ο ελεύθερος χρόνος μου έχει περιοριστεί αισθητά.
Αν και είμαι χαρούμενος που βρήκα τον επαγγελματικό δρόμο για την εξασφάλιση των προς το ζην, αναπολώ τις στιγμές των δημοσιογραφικών επιτυχιών στις διαδρομές από το ένα μάθημα στο άλλο…
Και κάνω όνειρα να ξαναγράψω στο μέλλον…
Ει δυνατόν, όχι ευκαιριακά αλλά περιοδικά…
Ώστε η επικοινωνία μου μαζί σας να έχει πάντα ένα προκαθορισμένο ραντεβού!
Μας καλύψατε απόλυτα κ. Κοντέα, με την ανάρτηση σας καταφέρατε να πείσετε και τους πιο δύσπιστους αναγνώστες σας, άπλετο φώς! Θα σας περιμένουμε τον Ιούνιο να μας ξαναθυμίσετε μέσα από το νέο σας άρθρο ποια πραγματικά είναι η αγνή δημοσιογραφία.
καλησπέρα και καλή χρονιά σε όλους τους φίλους,
κύριε Κοντέα θα προηγηθεί άλλο αφιέρωμα από εκείνο τις 15 Ιουνίου που έχετε ανακοινώσει για τον μεγάλο Μάνο Χατζηδάκι;
Με σεβασμό Στέφανος Μυρσίνα Γρεβενών
Εύχομαι σε όλους τους φίλους της σελίδας καλή και δημιουργική χρονιά!
Το αφιέρωμα στον Χατζιδάκι το έχω υποσχεθεί και πρέπει να το κάνω πάση θυσία, γιατί διαφορετικά θα φανώ αφερέγγυος!
Έστω κι αν τώρα σκέφτομαι πως τότε θα δίνουν εξετάσεις οι μαθητές μου!
Ποιος, όμως, μπορεί να αποκλείσει να προκύψει μέχρι τότε κάποιο άλλο έκτακτο γεγονός και μια νέα ανάρτηση;
Λυπάμαι που δεν έχω ένα μόνιμο βήμα και μια περιοδική συνεργασία για να διοχετεύω τις σκέψεις και τη δημιουργικότητά μου στον γραπτό λόγο.
Αλλά έχω φιλοσοφήσει ότι πολλές φορές ο Θεός μάς χαρίζει στο μέλλον αυτά που νιώθουμε ότι στερούμαστε στο παρόν, και μάλιστα πολλαπλάσια, με… τόκο!
Αυτό το φθινόπωρο έζησα μία αιφνίδια μετακόμιση σε ένα καλύτερο φυσικό περιβάλλον για διάβασμα και στοχασμό. Και βρέθηκα μπροστά σε μια στοίβα με κούτες γεμάτες δεκάδες βιβλία αγορασμένα μέσα στις δεκαετίες…
Στις Γιορτές βρήκα τον χρόνο που μου έλειπε και άρχισα να τακτοποιώ τις βιβλιοθήκες μου – και το συναίσθημα που νιώθω είναι πολύ… περίεργο!
Από τη μία είμαι περήφανος για όσα θυμάμαι ότι διάβασα, από την άλλη νιώθω τύψεις για όσα δεν έχω ανοίξει ακόμα (είναι πολλά!).
Δεν μπορώ όμως να πω ότι έχω μετανιώσει για την αγορά τους (ή για το τρέξιμο που έκανα για να μη χάσω το φύλλο εφημερίδας που τα έδινε), γιατί όταν τα αγόραζα ήθελα τόσο πολύ όσο και σήμερα να τα διαβάσω!
Τακτοποιώντας τα σε θεματικές ενότητες και καθαρίζοντάς τα από τη σκόνη, υπεραισιοδοξώ…
Ότι στον ελεύθερο χρόνο μου, μεταξύ μαθημάτων και ποδηλάτου στη φύση, θα αρχίσω το μακρύ ταξίδι της περιπλάνησης στο περιεχόμενό τους…
Και έτσι η σκέψη μου θα εμπλουτιστεί με περισσότερες λέξεις, γνώσεις και παραδείγματα για κάθε νέο κείμενο!
Μία βιβλιοθήκη είναι αφιερωμένη στην Πολιτική Ιστορία, μία στη Φιλοσοφία, μία στην Οικονομική Επιστήμη και μία στον Κινηματογράφο, το Θέατρο και τη Μουσική.
Και ένα ράφι στην Ελληνική Γλώσσα, που είναι τόσο πολύ δύσκολη και πλούσια!
Πρώτα ο Θεός, θα αρχίσω το διάβασμα από τη Φιλοσοφία γιατί η περισσότερη μαζεμένη σοφία πιστεύω ότι βρίσκεται στα αποφθέγματα των Ελλήνων της αρχαιότητας.
Νομίζω ότι για τους φίλους του βιβλίου αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο στοίχημα: Τα βιβλία να μην είναι καταχωνιασμένα σε αποθήκες ούτε να περιπίπτουν σε αχρησία από τη σκόνη (που είναι ο χειρότερος εχθρός τους).
Αλλά να είναι άμεσα διαθέσιμα, σε καλή κατάσταση, σε γνωστή θέση στο ράφι για τον δυνητικό αναγνώστη που δεν θέλει να χάσει καμιά λεπτομέρεια ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία του θέματος που τον απασχολεί…
Μα πόσο καλογραμμένη η απάντηση σας κ. Κοντέα, κάλλιστα θα μπορούσε να ενέχει θέση και αυτή στις αναρτήσεις σας, κάποια στιγμή καταφέρατε να μας ταξιδέψετε με αυτόν τον τραχύ χειρισμό των λέξεων, ομολογώ πως χάθηκα για μερικά δευτερόλεπτα. Εύχομαι κάποια στιγμή η βιβλιοθήκη σας να είναι επισκέψιμη για το κοινό έστω και με κάποιο συμβολικό αντίτιμο, ώστε οι απανταχού αναγνώστες σας ανα την υφήλιο να έχουν την πρόσβαση στην πρωτογενή πληροφορία των μαγικών κειμένων σας!
Κώστας Σβέργος Δυτική Ελλάδα
Αν και νιώθω τύψεις που η επικοινωνία μου μαζί σας αναπτύσσεται στα σχόλια για τον αθάνατο Μίκη, είναι αδύνατον να μη σας απαντήσω, γιατί θα φαινόταν σαν να σας αγνοώ.
Η αλήθεια είναι ότι η βιβλιογραφία είναι το άλφα και το ωμέγα για τη σύνταξη μιας προσωπογραφίας ή μονογραφίας.
Στο προηγούμενό μου σπίτι έκανα έναν μικρό αγώνα στην εκκίνηση του μικρού μαραθώνιου για την Έλλη Λαμπέτη, ώστε να εντοπίσω ανάμεσα σε δεκάδες άλλα τα βιβλία που είχαν έστω και μία σελίδα για εκείνη, αφού ήταν στοιβαγμένα και ατακτοποίητα στη βιβλιοθήκη.
Έβλεπα τα ράφια και προσπαθούσα να σαρώσω τους τίτλους και να θυμηθώ τις συνεργασίες και τη θεματολογία.
Ελλείψει χώρου, στενοχωριόμουν που δεν είχα καταφέρει να τα ταξινομήσω όπως ήθελα, δηλαδή κατά θεματική ενότητα, και η σκόνη τα πολεμούσε και πίσω από τα τζάμια.
Γιατί, όταν έφευγα για πρώτη φορά από το πατρικό, είχα καταφέρει να πραγματώσω το πρώτο μου όνειρο, να αποκτήσω βιβλιοθήκες με τζάμι (έστω και τις οικονομικότερες όλων).
Έπρεπε να μετακομίσω ξανά, ώστε να καταλάβω στο μεσοδιάστημα ότι το πρώτο βήμα ήταν το αναγκαίο αλλά όχι το επαρκές για να προστατευθούν τα βιβλία.
Στο υψηλότερο ράφι έβαλα τελικά τους έλληνες ποιητές, γιατί τα λόγια τους πολλές φορές είναι η ισχυρότερη πηγή έμπνευσης!
Σε θερινές διακοπές ολοκλήρωσα στο παρελθόν τα άπαντα του Ελύτη και, βέβαια, μαγεύτηκα. Και θα συνεχίσω και με άλλους θρύλους του είδους…
Πριν από τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας.
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα.
Ωωωω τι συμβολισμός η εναπόθεση Ελλήνων ποιητών στον υψηλότερο ράφι, σας τιμάει η σκέψη σας και η υλοποίηση της αξιοσέβαστε κύριε Κοντέα. Ταπεινή μου γνώμη πάντως, δεν ξέρω εάν συμφωνείται και εσείς όπως και οι υπόλοιποι αναγνώστες σας, είναι πως μια θέση στα υψηλά πατώματα τις βιβλιοθήκης σας εάν όχι στο υψηλότερο θα ήταν επιβεβλημένο να ενέχουν και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι μας!
«Άνθρωπος εν ευφρόνῃ φάος άπτεται εαυτώ αποσβεσθείς»
Ηράκλειτος
Είναι συναρπαστικό για τους φανατικούς αναγνώστες τις σελίδας σας και όχι μονο, να μαθαίνουμε την ιστορία του κάθε άρθρου σας, την ιστορία σας ως κειμενογράφος , την ιστορία της βιβλιοθήκης σας και γενικότερα πληροφορίες που προηγήθηκαν αυτών των θεσπέσιων αρθρογραφικών αριστουργημάτων σας.
Φαντάζει κάτι πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα, στο εξωτερικό δε, συνηθίζεται έδω και πάρα πολλά χρόνια ( το γνωρίζω επειδή αγαπάω την αμερικάνικη κυρίως αρθρογραφία) από μεγάλους αρθρογράφους η εξιστόρηση του πριν και του μετά κάθε άρθρου. Συνεχίστε να μας
εκπλήσσετε θετικά και το ποτάμι των αναγνωστών σας θα γίνει θάλασσα και πολύ σύντομα γιατί όχι να κοσμείτε αρθρογραφικές στήλες πανελλαδικής ακόμη και διεθνής εμβέλειας.
Δεν μπορεσα να αντισταθω ! Διαβασα το αρθρο και μετα κοιταξα οτι εχει παρα πολλα σχολια.Εφνιδιαστηκα! Αναρρωτηθηκα;Ξαναδιαβασα! Κατεληξα..Δεν μπορεσα να αντισταθω, να μην αφησω και εγω με τη σειρά μου ενα σχολιο! Εξεπλάγην οταν καθως διαβαζα τα σχολια ειδα απαντησεις απο τον δημιουργο!Το κειμενο ειναι συναρπαστικο και σου δημιουργει δεος !Συνηθως οι δημιουργοι ειναι σνομπ και υπεροπτικοι , εσεις ομως καθολου!Απλα δεν μπορεσα να αντισταθω καθως τελειωσα το αρθρο!Συνεχιστε με τον ιδιο ρυθμο
Αγαπητέ , θα λαχταρούσα ο ίδιος όπως και οι αναρίθμητοι αναγνώστες σας μια ανοιχτή συζήτηση με τον αρθρογράφο,με θέμα τα άρθρα του, τη ζωή του και την καλλιτεχνική του αναζήτηση και έμπνευση την στιγμή που έπιανε την πέννα του για να γράψει . Είμαι διατεθειμένος να χρηματοδοτήσω τον χώρο διεξαγωγής της συζήτησης προσφέροντας δωρεάν ρόφηματα ( π.χ. Γαλλικό καφέ , τσάι, κρουασάν κτλ).
Νικηφόρος ο Αδέσμευτος
Η αλήθεια είναι ότι θα έπρεπε να επιλέξουμε μία διαφορετική πλατφόρμα για φόρουμ, όπως ένα Facebook Group, γιατί ο χώρος προορίζεται για σχόλια του αφιερώματος στον Μίκη. Αλλά οι αναγνώστες έχουν πάντα... δίκιο!
Έχω καταγράψει όλες τις προτάσεις, ακόμα κι αυτές που είχαν μία αισθητή δόση χιούμορ. Αν δεν απάντησα, δεν οφειλόταν στο ότι τις αγνόησα. Με κολάκευσαν φυσικά, αλλά ίσως απαιτούν χρόνο και δράση για να πραγματωθούν.
Στις 23 Μαΐου η Τζούλια Κόβα πρότεινε να ανεβάσω έναν λογαριασμό IBAN για να χρηματοδοτούνται από τους αναγνώστες νέα άρθρα, στις 26 Ιουλίου η Λέτα Μπούκη να δημιουργηθεί «λέσχη φίλων αναγνωστών αρθρογράφου-στοχαστή Στυλιανού Κοντέα» και χτες ο Νικηφόρος να χρηματοδοτήσει την πραγματοποίηση ζωντανής συζήτησης σε κάποιον χώρο (σ.σ.: Νικηφόρε, νομίζω ότι οι περισσότεροι αναγνώστες βρίσκονται εκτός Αθηνών, αν κρίνω από τις υπογραφές). Ευχαριστώ όλες και όλους.
Κάποιοι άλλοι φίλοι μου μού έχουν προτείνει επανειλημμένα να στοχεύσω σε διαφημιστικά έσοδα, αφού το blog έχει αποκτήσει πλέον τέτοια επισκεψιμότητα (ομολογώ ότι αγνοώ τελείως ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσω).
Φαίνεται πως αντιμετώπισα τη σύνταξη και τη δημοσιογραφία με μία υπερβολικά ρομαντική διάθεση, αφήνοντας τελευταίο το οικονομικό σκέλος. Γι’ αυτό και για τα περισσότερα άρθρα μου πληρώθηκα περισσότερο με την ηθική ικανοποίηση ότι δημοσιεύτηκαν και τα ευμενή σχόλια σας παρά με χρήματα.
Σίγουρα, ξέρω πλέον ότι δεν δικαιούμαι να αφήσω κάτω το στυλό, γιατί έχω ένα αναγνωστικό κοινό που διψά για νέα κείμενα προς ανάγνωση. Με άλλα λόγια, καλλιέργησα προσδοκίες που δεν επιτρέπεται να διαψεύσω στο μέλλον…
Αλλά, πιστέψτε με, πριν αποκτήσω ένα νέο κοινό, τους μαθητές μου, μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης είχα χτυπήσει πολλές πόρτες προτείνοντας θέματα ή αναζητώντας μια μονιμότερη συνεργασία.
Μήπως, όμως, ήμουν τότε μόνο ένα από τα θύματα της βαθιάς ύφεσης που αφάνισε ολόκληρους εκδοτικούς ομίλους, χρεοκόπησε οικονομικούς παράγοντες και άφησε άνεργους εκατοντάδες συντάκτες – και τίποτα παραπάνω;
Για το μέλλον; Δεν έχω πάψει να πιστεύω στον Ελύτη…
Πως τα όνειρα θα λάβουνε κάποτε εκδίκηση…
Καλημέρα κι από μένα,
Μετά από αρκετούς μήνες μελέτης του blog σας και μετά την εξωτερίκευση των σκέψεων σας τις τελευταίες ημέρες, αισθάνθηκα την ανάγκη για πρώτη φορά να τοποθετηθώ και εγώ δημόσια μέσα από την στήλη των σχολίων.
- ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ στο 100% την συνειδητή επιλογή σας για το ΜΗ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της τέχνης σας
- ΕΠΑΙΝΩ την άμεση επαφή και ανταλλαγή απόψεων μέσω της σελίδας με τους δεκάδες φίλους σας
Σε δεύτερο χρόνο και με τη βοήθεια των εορταστικών αργιών ξεκίνησα μελέτη των σχολίων απο ακολουθούν τις αναρτήσεις σας. Αισθάνθηκα λοιπόν το υψηλό επίπεδο της κοινότητας που δημιουργήσατε ο ίδιος η οποία προβαίνει σε ανάγνωση των άρθρων σας και συμμετέχει και η ίδια σε αυτά δείχνοντας την αγάπη του μέσω συγκινητικών προτάσεων ώστε να σας διαβάζουν ακόμη συχνότερα.
Θα κλείσω το σύντομο σχόλιο μου με
μια πρόταση και σας υπόσχομαι που θα επανέλθω με νεότερο σχόλιο.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ αντί της δημιουργίας group στο Facebook και για να μην αδικούμε τις υπόλοιπες αναρτήσεις σας που τις ακολουθούν λιγότερα σχόλια, ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ μιας νέας ανάρτησης με
τίτλο «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟΝ ο πρόδρομος του πολιτισμού» και εκεί να μπορούμε να ανταλλάσουμε μεταξύ μας απόψεις και να διατηρούμε επικοινωνία με τον αρθρογράφο.
Με σεβασμό
Στέφανος Κ. Λυκαβηττός
Συνταξιούχος Ιπτάμενος
Αναρωτήθηκα, Ταξίδεψα , Μαγεύτηκα , Σαγηνεΰτηκα , Γοητεύτηκα, Νοστάλγησα , Ηρέμησα , Γαλήνεψα , Παθιάστηκα , Επηρεάστηκα ,Έκλαψα,Χάρηκα , Θυμήθηκα , Δεν βιαστηκα ,Επέμεινα, Διαβασα και ξαναδιάβασα , Δροσίστηκα, Δεν χόρτασα !! Εξαιρετικο κείμενο , που προκαλει οσα αναφερα και ακομη παραπανω !
Κωστής Ατσος
Κυριε Κοντεα μας κακομαθενεται... , Αντε τωρα εμεις να καταφερουμε να ξεχασουμε κατι τοσο ωραιο !! Τρομερη εκπληξη που αναφέρεται καποιος τοσο εγκαρδια με το κοινο του, που εξηγει το πως τα καταφερνει και πως εχει φτασει μεχρι εδω !!Τις δυσκολιες που αντιμετωπισε γτ σιγουρα ο δρομος δεν ειναι χτισμενος με ροδοπεταλα και πως μαθαινει να κρατιεται δυνατος και να συνεχιζει !!Εννοειται οτι θελουμε να μαθαινουμε για εσας οσα περισσοτερα γινεται , Εννοειται οτι ειστε τρανο παραδειγμα και κινητρο και για αλλους δημιουργους ! Δεν θα σταματησετε , το ξερω !Αυτο το "σαρακι " δεν φευγει ευκολα,Ευτυχως για ολους εμας ..
Μαρινα Αστατιδου
Εχετε καταλαβει με τι εχουμε να κανουμε εδω ; Εχετε καταλαβει τι σημαινει αυτο το αρθρο ; Ποια ειναι τα υλικα της συνταγης; Γτ δεν ειναι μονο έμπνευση! Δεν ειναι μονο ταλεντο! Γτ αν ηταν μονο αυτα πως εξηγουνται τα συναισθηματα που βιωνουμε εμεις οι αναγνωστες;Καποιος που εχει ασχοληθει με τη γραφη καταλαβαινει! Οι λεξεις ειναι σαν νότες! Οι παραγραφοι σαν κονσερτα !!Και ο δημιουργος ο καλυτερος μαεστρος ! Το κειμενο ηχει στα αυτια μου ! Καταπραυνει την καρδιά μου!Εκτοξευει την νοσταλγια μου!Για αυτο ρωτω , αν εχετε καταλαβει με τι εχουμε να κανουμε εδω ; Συγχαρητηρια ! Μονο ο δημιουργος ξερει τα υλικα!Το αφηνω εδω προς το παρον.
Γιαννης Κοτιανης
Τι λυρισμός θα Θεέ μου; Και είστε ακόμα τόσο νέος κύριε Κοντέα, Ούτε να φανταστώ δεν μπορώ πόσα ακόμα έχετε να προσφέρετε στην αρθογραφία.
Φανερός Κωνσταντίνος
J'étudie la philologie à la Sorbonne Université. Dans les salles de classe, votre blog est très fortement discuté pour une raison positive. Continuez ce que vous faites, en nourrissant tous ceux d’entre nous qui ont une passion pour l’apprentissage avec vos connaissances particulières. Je vous suis reconnaissant.
Εξωγήινη πένα.Διαστημικος Στελιος Κοντεας! Ο Elon Musk της δημοσιογραφιας!
Νικος Πανεπιστημιο Δυτικης Αττικης
Πάθος, ένταση, συγκίνηση το τρίπτυχο ενός άρθρου που μας συγκλόνισε όλους.
Μάκης Μακρακώμη
ΚΟΝΤΕψΑ να πάθω με το που τα διάβασα όλα αυτά τα άρθρα! Χρησιμοποιώντας αυτή τη φράσει από το χωριό μου, προσπαθώ να αντιληφθώ το μεγαλείο.
Και να που υπαρχει κατι που θα με συγκλονισει ! Και να που κατι θα με κανει να νοσταλγησω ! Και να που θα με κανει κατι να ξεσηκωθω ! Και να κατι που δεν θα μου αφησει κενά!
Αν υπάρχει έστω και μια τελευταία χαραμάδα ελπίδας σε αυτό που κάποτε λέγαμε αρθρογραφία λαϊκής τέχνης, έχει ονοματεπώνυμο: ‘Στέλιος Κοντέας’.
Πρέπει όλοι να κάνουμε κάτι ώστε να γιγαντωθεί όλο αυτό. Η σημαντικότερη συνθήκη για να μπορέσεις να δράσεις, είναι να έχεις ολοκληρωμένη εικόνα του τι συμβαίνει. Είναι το πρώτο βήμα, αν θες να αλλάξεις κάτι.
Νικός Φοιτητής Α.Π.Θ.
Sans l'étude de votre travail, je ne sais pas ce que je ferais M. Conteas. l'université dans laquelle j'étudie est extrêmement difficile, il est donc nécessaire d'avoir des études de haut niveau comme la vôtre pour progresser dans nos études. s'il vous plaît, si vous savez, suggérez-nous les sites Web correspondants. Merci Adrian Universitè
De Montpellier
Appréciation infinie pour votre travail et votre personnalité ! Lorren un Ecossais fou de France!
νομίζω ότι το αδύναμο βγαίνει πάντα δυνατό στις αντιξοότητες :)
με σεβασμό στα κειμενά σας.
Είδα οτι κάνετε αναλύσεις των αναλύσεων κατα τακτά χρονικά διαστήματα . Μα τι άλλο θα κάνετε;πόση δίψα για αρθρογραφία μέσα σε αυτό το δύσκολο δημοσιογραφικό σύστημα!
Μου αρέσει.. καλές ξανά-αναλυσεις!!
Από έφηβη διαβάζω κείμενα του κύριου Κοντέα και είναι ο αγαπημένος μου . Πρώτη φορά όμως, μέσα από αυτή την αρθρογραφία, δώσατε άλλο νόημα σε τέτοιου τύπου άρθρα για εμένα . Ειλικρινά ανατρίχιασα και ταξίδεψα με τη δύναμη της πένας σας ! Σας ευχαριστώ θερμά!
Λάουρα
Επιτελους μια ανασα ! Μια ανασα καλης και χαρισματικης πενας ! Την ειχαμε και την εχουμε αναγκη ! Ειχα απηυδήσει με οτι διαβαζα τον τελευταιο καιρο ! Ειχα χασει την ελπίδα μου ! Ειχα κουραστει απο την" ισια γραμμη' των κειμενων και των προσωπικοτητων που τα εγραφαν ! Κυριε Κοντεα πραγματικα οταν διαβασα στα σχολια την δικη σας προσεγγιση εκει καταλαβα τη διαφορα ! Συνεχιστε ετσι , ειστε η οαση στην ερημο !
Κωνσταντινος Π.
Γιατί αυτή η πεσιμιστική διάθεση στα σχόλια σας Στέλιο, εδώ μιλάμε για αριστουργήματα της νέα Ελληνικής κειμενογραφίας! Οι περισσότεροι αναγνώστες σας νοστάλγησαν μέσα απο τα κείμενα σας, εσείς γιατί αμφιβάλετε ακόμα για τις δυνατότητες σας; Αγησίλαος
Δεν ειναι κειμενο αυτο , Αυτο ειναι συνεισφορά! Αυτο ειναι το απολυτο δωρο προς ολους εμας απο το δημιουργο!!Ενα δωρο που απλοχερα μας δοθηκε ! Και μου δημιουργει τρομερη συγκινηση και πολλα ακομη συναισθηματα!
Καλιοπη Ντουρου
Δεν είναι βόας, ούτε κροταλίας,
μα το φιδάκι μου το μαγικό
και γύρω, κόσμος πάσης ηλικίας,
για ν’ αγοράσει από το γιατρικό.
Κυρά μου, όπου κι αν πονάς,
στη λεωφόρο Αθηνάς,
θα βρεις τον δόκτωρ, δόκτωρ Ακαμάτη,
πονάει δόντι, βγάζει μάτι.
Δόκτωρ που ήρθε, ήρθ’ απ’ το Παρίσι
κι έχει διπλώματα, περίπου εφτά,
τώρα, αν σπούδασε στο Καρπενήσι,
για ψιλοπράγματα ποιός συζητά.
Κυρά μου, όπου κι αν πονάς,
στη λεωφόρο Αθηνάς,
θα βρεις τον δόκτωρ, δόκτωρ Ακαμάτη,
πονάει δόντι, βγάζει μάτι.
το σχόλιο σου εκλεκτέ συναναγνώστη έφερε στην μνήμη μου το ομώνυμο άσμα!
Νιώθω ότι μια απο τις ευχές μου πραγματοποιήθηκε ! Το μικρό λυχνάρι που βρήκα πραγματοποίησε τη μια απο τις τρείς!Ποτέ μέχρι τωρα δεν είχε καταφέρει κανένα κείμενο να με κάνει να αισθανθώ οσο αυτό! Διαβάζοντας τα σχόλια πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη ευχή μου καθώς ειδα οτι απαντάει ο ίδιος δημιουργός!Κατι που με εξέπληξε φοβερά.Η τρίτη μου ευχή είναι να μη σταματήσει ποτέ και να μας δίνει και αλλα κείμενα σαν αυτο .
Νανσυ Λιοτα
Τα μάτια μου σαστήσαν , δεν τα κατάφεραν ,δακρύσαν. Τα χείλη ξεστομίσαν το Αχ και αμέσως κλείσαν .Η ψυχή μου , το "χειρότερο" ηταν η ψυχή μου! Αγαλλίαση και ηρεμία ,πόλεμος και τρικυμία , θύμηση και νοσταλγία.Μόνος , ξένος , Ναυαγός στο μυαλό μου ενας σεισμός!Μα στο τέλος ευτυχώς νιώθω παλι δυνατός!
Εξαιρετικό κείμενο!
Μιχαηλ
Καλησπέρα, με λένε Νικόλαο, είμαι και γώ ένας από τους Έλληνες που το 2010 εξαιτίας τις κρίσης αναγκάστηκα να φύγω απο την πατρίδα μας και να αναζητήσω την τύχη μου στην πολύ μακρινή Αυστραλία. Παρόλο που ο ξεριζωμός μου δεν έγινε απο επιλογή αλλα από ανάγκη και ο αποχωρισμός απο τα πάτρια εδάφη όπου αναπαύονται και οι πρόγονοι μου έγινε με πικρία, για καλή μου τύχη αυτό το ταξίδι άλλαξε τη μοίρα μου. Δούλεψα πολύ, έκανα οικογένεια, έβγαλα περισσότερα χρήματα μέσα σε λίγο χρόνο από όσα θα έβγαζε κάποιος παραμένοντας στην Ελλάδα. Δυστυχώς οι συγγενής και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι που είχα στην Ελλάδα ή έχουν αναπαυθεί ή απόσταση μας έφθειρε τη σχέση μας σε βαθμό αποξένωσης. Διαβάζοντας το blog σας νιώθω κοντά στις ρίζες μου και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό. Σας ανταπόδοση λοιπόν για όσα αισθάνομαι πως μου προσφέρεται αλλά και σαν έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους προγόνους μου θα σας παρακαλούσα να μου αναφέρετε τον τρόπο που θα μπορούσα και γώ να συνδράμω σε όλη αυτήν την προσπάθεια σας.
Με βαθιά συγκίνηση Νικόλαος Σίντνεϊ
Στέφανε, Κωστή, Μαρίνα, Γιάννη, Λάουρα, Κωνσταντίνε, Νίκο, Μάκη, Αγησίλαε, Καλλιόπη, Νάνσυ, Μιχαήλ και Νικόλαε:
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα τόσο θερμά και συγκινητικά σχόλιά σας!
Τα διαβάζω στα διαλείμματα μεταξύ των μαθημάτων στα φροντιστήρια!
Και σκέφτομαι συνήθως σε ποιον να πρωτοαπαντήσω και τι!
Υπάρχουν και κάποια σχόλια στα γαλλικά από το διάσημο πανεπιστήμιο της Σορβόννης και από το πανεπιστήμιο του Μονπολιέ που με έκαναν να συνειδητοποιήσω την τρομερή δύναμη της τεχνολογίας και του Διαδικτύου.
Αν και είχα αρχίσει να την αντιλαμβάνομαι με την ανάπτυξη του ίντερνετ στις αρχές της δεκαετίας του 2000 όταν ήμουν φοιτητής.
Το κείμενό μου για τον Μίκη θα μπορούσε να είχε θαφτεί στο κιτρινισμένο χαρτί μιας σελίδας ενός ξεχασμένου φύλλου εφημερίδας.
Το Διαδίκτυο το ταξίδεψε στα πέρατα της οικουμένης, αφού έφτασε από την Αθήνα στο Σίδνεϊ!
Η πρόταση του έλληνα ομογενή είναι πολύ σοβαρή και χρήζει επεξεργασίας.
Σίγουρα, θα υπάρχει τρόπος η σελίδα να βρει μια φόρμουλα οικονομικής υποστήριξης κι έτσι να ανανεώνεται πιο τακτικά, έστω κι αν εγώ δεν την έχω αυτήν τη στιγμή διαμορφωμένη στη σκέψη μου.
Νικόλαε, ίσως πρέπει να έχουμε μία αμεσότερη επικοινωνία μέσω άλλης οδού (email, viber ή facebook), εφόσον προτίθεσαι όντως να χρηματοδοτήσεις το blog.
Εγώ συνεχίζω να ονειρεύομαι, αφού τακτοποίησα τα βιβλία μου σε τέσσερις βιβλιοθήκες ανά θεματική ενότητα και τώρα τακτοποιώ και τα cd. Αισιοδοξώ ότι σιγά-σιγά και με αφορμή και αφιερώματα σε προσωπικότητες ή νέες συνεργασίες θα τα διαβάσω όλα.
Η συλλογή του υλικού στα χρόνια που πέρασαν ήταν ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα, που μπορεί να γίνει εφαλτήριο για να πραγματωθούν κι άλλα όνειρά μου…
Ο Θεός το θέλησε να βρεθώ τώρα σε μια νέα καθαρότερη φωλιά με ορίζοντα βαποριού στο Αιγαίο…
Κι όταν κοιτάζω από το μπαλκόνι της καμπίνας τον ουρανό και την πανσέληνο, θέλω να ανοίξω τα χέρια μου για να φτερουγίσω…
Φαίνεται ότι θα με ακολουθήσουν ένα σμήνος πουλιά-αναγνώστες!
Κόντρα στους καιρούς και στις εποχές συνεχίστε με το ίδιο πείσμα και την ίδια δύναμη κύριε Κοντέα, η αγωνία όλων μας κρύβεται πίσω απο τα κείμενα σας.
Στάθης Οττάβα
ΥΓ. «Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος για όσους δεν ξέρουν που πηγαίνουν»
Εκτος απο τον απεριόριστο θαυμασμό μου για αυτό το ανυπέρβλητο κείμενο θελω να προσθέσω τον θαυμασμό μου για το υπέροχο είδος γραφής που απλόχερα μας χαρίστηκε.Τώρα όσον αφορά τον μεγιστάνα που κρύβεται πίσω απο αυτές τις λέξεις ενα θα του πω, θα γίνω ακομη ενα πουλί στο σμήνος του , ακομη ενας λύκος στην αγέλη του και ακομη ενα προβατο στο κοπαδι του !! Τιμη και δόξα στον αγαπημενο πλεον Στυλιανο!
Αρθουρος Γ.
Όσο υπάρχουμε εμείς, θα υπάρχει και αυτή η σελίδα…
Τα πουλιά πεθαίνουν κελαηδώντας…
Ξενοφώντας πλατεία Αμερικής
Ένα υγιές πρότυπο για τη νεολαία το παράδειγμα του κύριου Κοντέα, είστε το φώς στο σκοτάδι μιας κοινωνίας που είναι υποχρεωμένα να διανύσουν τα παιδιά μας. Ξεκοκκαλίζουμε στην κυριολεξία οικογενειακώς τη σελίδας σας καθημερινά!
Άννα Κ. εκπαιδευτικός
Έχετε κάνει κάποια προεργασία για τα αφιερώματα των 15 Ιουνίου που έχετε εξαγγείλει ή για του Ιουλίου; Δε υπάρχει περιθώριο για αναβολή κύριε Κοντέα, διψάμε για νέα σας άρθρα.
Στέφανος Σαλαμίνα
Από τα σχόλιά σας βλέπω ότι το blog ταξιδεύει με τη δύναμη του Διαδικτύου σαν αεροπλάνο! Από την πλατεία Αμερικής και τη Σαλαμίνα στην… Οττάβα του Καναδά και το Σίδνεϊ της Αυστραλίας! Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Στέφανε, τα βιβλία του Μάνου Χατζιδάκι βρίσκονται πλέον σε συγκεκριμένο ράφι μίας εκ των βιβλιοθηκών μου, αφού κατάφερα να τα βάλω όλα σε τάξη ανά θεματική ενότητα!
Όμως, με μία αναζήτηση σε ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία εντόπισα και κάποια άλλα για εκείνον που έχουν κυκλοφορήσει και σίγουρα πρέπει να αγοράσω και να διαβάσω για το αφιέρωμα του Ιουνίου στα 30 χρόνια από την εκδημία του.
Σε λίγο καιρό θα ξεκινήσω πρώτα ο Θεός το διάβασμα στα γραπτά ντοκουμέντα που αφορούν τον μουσουργό, έχοντας ως αφετηρία τον έρωτα τον φοιτητικών μου χρόνων για τα τραγούδια του.
Αν και πιστεύω ότι ο «Μεγάλος Ερωτικός» είναι μια προσωπικότητα που χρήζει προσέγγισης περισσότερο συναισθηματικής παρά επιστημονικής.
Γι’ αυτό, πέραν από το διάβασμα των επόμενων μηνών, τα βράδια ακούω ξανά και ξανά μέχρι να ξημερώσει τις μελωδίες από τα ορχηστικά του cd...
Γιατί οι νότες του έχουν αυτήν τη μαγευτική δύναμη να σε ταξιδεύουν στον ουρανό…
Και όπως τον βλέπω από τη νέα μου φωλιά, άλλοτε ξάστερο άλλοτε συννεφιασμένο…
Προσπαθώ να διακρίνω το δικό του αστέρι ανάμεσα στα άλλα ή τα σύννεφα…
Σαν να ξεχωρίζει λάμποντας περισσότερο από τα άλλα!
Καλησπέρα σας, κύριε Κοντέα και αγαπητοί αναγνώστες του blogspot.
Στις 3-2-2024 συμπληρώθηκαν 20 χρονια απο την απώλεια του μεγάλου έλληνα συγγραφέα και λογοτέχνη Ζήσιμου Λορεντζάτου, περιμένουμε να γράψετε δύο λόγια κύριε Κοντέα για το μεγάλο του έργο αλλά και τον ίδιο. Είστε από τους τελευταίους αρθρογράφους που ξέρουν να τιμούν …
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Ιορδάνης Κέιπ Τάουν
Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές κι αγκαλιές ερωτικές
για νύχτες φωτεινές !
Σε στιγμές μυστικές μας ταξιδεύει ο "Πιλότος" Στέλιος Κοντέας με τα αρθρα του ,Βλέπουμε λάμψεις μαγικές στην πορεία της ανάγνωσης και ειμαστε βέβαιοι πως θα κρατάει γερά το πηδάλιο και θα μας κάνει τις νύχτες και τις μέρες πολύ πιο φωτεινές ! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε
Μπορεί καποιες φορές ο ουρανός να ειναι συννεφιασμένος αλλα με τέτοιο πιλότο δεν έχουμε να φοβηθούμε τιποτα.
Περιμενουμε με ανυπομονησια
Νικολαος Τσαρος
Η φωνή της ξενιτιάς είναι η φωνή του mister Κοντέα, για όλο τον απόδημο Ελληνισμό που δεν έχει τη δυνατότητα δορυφορικής τηλεόρασης η πένας σας είναι παυσίπονο για τις αλησμόνητες πατρίδες! Σας ευχαριστώ και σας είμαι ευγνώμων σαν παλιό μέλος από ελληνική κοινότητα των Ελλήνων του Καΐρου Αιγύπτου .
Θα μπορούσαν να συνυπάρξουν σε ένα άρθρο τα 3 Μ του ελληνικού πενταγράμμου ; Αν ναι θα ήθελα να μας αναλύσετε το πως και το γιατί.
John Washington
Ιούνιο θα ανεβάσετε τις νέες αναρτήσεις;
Είναι ανενεργή η σελίδα; Γνωρίζει κάποιος;
Έχει πολλούς μήνες να δημοσιευθεί κείμενο
Ήμουν χρόνια αναγνώστης , μακάρι να επανέλθει η σελίδα
101 ημέρες ακόμη για την επερχόμενη ανάρτηση σας,
101 ημέρες προσμονής,
101 ημέρες μέχρι το όνειρο να γίνει πραγματικότητα,
101 ημέρες ώσπου άλλη μια υπόσχεση του αγαπητού Στέλιου που θα πάρει σάρκα και οστά,
Προτρέπω κάθε ανυπόμονο αναγνώστη να κάνει υπομονή, ποτέ μέχρι σήμερα ο μεγάλος Στέλιος δεν παρουσιάστηκε ανακόλουθος των εξαγγελιών του.
Για την υπογραφή
Ρόμπερτ Πεκίνο
Μου αρέσει στον ελεύθερο χρόνο να πίνω ρούμι και να το συνδυάζω με μια μπίτερ σοκολάτα διαβάζοντας ένα κείμενο!! Τελειωσα όλη τη φιάλη διαβάζοντας ξανα και ξανα το συγκεκριμένο!! Πραγματικά Μοναδικό,Πένα εξαιρετική!! Με συνεπήρε
Θεόφιλος Λαρισαγης
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος,
Ένας μοναδικός αρθρογράφος,
Μια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα,
Μια λαμπερή πένα,
ή πιο απλά « ο Στέλιος Κοντέας»
Είμαι φαντάρος σε φυλάκιο σε ακριτικό νησί, άπειρες ώρες συντροφιά με τα κείμενα σας στις παγωμένες σκοπιές. Μάλιστα λίγους μήνες πριν απολυθώ χάραξα με τη ξιφολόγχη του g3 σε ένα δέντρο ευκάλυπτο, μια φράση σας « κι όταν κοιτάζω απο το μπαλκόνι της καμπίνας τον ουρανό και την πανσέληνο , θέλω να ανοίξω τα χέρια μου για να φτερουγίσω…»
Σταύρος
Αναζητούμε χώρο για να στεγάσουμε τη λέσχη, είναι αρκετά δύσκολοι καιροί για τέτοια εγχειρήματα αλλά δε το βάζουμε κάτω.
Λέτα Μπούκη
Παίρνω το θάρρος να γράψω αυτό το μήνυμα για να επικοινωνήσω με όλους εσάς, τους φίλους-επισκέπτες της σελίδας.
Και να απολογηθώ που το αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι δεν αναρτήθηκε στις 15 Ιουνίου, όπως είχε προαναγγελθεί από τον γράφοντα.
Αποδείχτηκε, όμως, ότι αυτά που έπρεπε να διαβάσω και να ακούσω για τον αθάνατο συνθέτη ήταν πολύ περισσότερα από όσα νόμιζα, για να ολοκληρωθεί ένα αφιέρωμα αντάξιό του.
Επίσης, η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς δεν βρέθηκε κάποιο συνεργαζόμενο ΜΜΕ να ενδιαφερθεί εγκαίρως. Πέραν και από κάτι απρόσμενα δυσάρεστο για εμένα τον Ιούνιο, που δεν ξέρω γιατί ο Θεός το επέτρεψε και με πήγε πίσω…
Μπορώ, όμως, να σας διαβεβαιώσω ότι το αφιέρωμα είναι σχεδόν έτοιμο και θα αναρτηθεί μέσα στις επόμενες μέρες στη σελίδα, για εσάς, ανεξάρτητα αν και πότε θα δημοσιευτεί και σε κάποιο ΜΜΕ.
Και να σας αποκαλύψω τους τομείς του, τους περισσότερους από τους οποίους έχω ήδη γράψει, διαβάσει και ξαναδιαβάσει πολλές φορές, προσθέτοντας υποσημειώσεις, ώστε να αγγίξω την τελειότητα που χαρακτήριζε και τα δημιουργήματα του τιμώμενου προσώπου...
• Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ: Θαυματουργικά ιαματική
• ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ: Το αριστούργημα των αριστουργημάτων
• ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ: Ένα Όσκαρ σε Ελληνικό Τραγούδι
• ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ: Μια θρυλική παράσταση
• Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ: Ο μονάκριβος “γιος” του
• ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ: Ο πνευματικός δάσκαλος
• ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΟΥ: Νάνα-Φλέρυ-Μελίνα-Αλίκη
• ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ο απέναντι εαυτός του
• Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: Ένας αστός διανοούμενος
• Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ: Ένα ταξίδι στ’ άστρα…
Εθνική κληρονομιά. Δυστηχώς πολλοί σε αυτή το εποχή δε τον γνωρίζουν το Κο Στέλιο..κυρίως η νεα γενιά
Σχετικά για το απρόσμενο δυσάρεστο που αναφέρεται στην 4η παράγραφο αλλά και για όσους αναρωτιούνται για το ΜΕΓΑΛΕΙΟ αυτών των κειμένων και του δημιουργού τους είναι πολύ απλό.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ βγαίνει μέσα απ' την δυστυχία. Ξέρετε κανέναν που να τα ΕΙΧΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΛΥΜΕΝΑ και να δημιούργησε θαυμάσια πράγματα; Όταν είσαι δυστυχισμένος, ψάχνεις ΚΑΠΟΥ να βρεις μια διέξοδο ("...είπε ο παλιάτσος στον ληστή"... που έλεγε και το μυθικό άσμα του Τζιμάκου Χέντριξ!). Συνήθως η ΠΙΟ "εύκολη" διέξοδος είναι η ΤΕΧΝΗ. Γράφεις ποίηση, γράφεις πεζογραφήματα, γράφεις μουσική, συνθέτεις, ζωγραφίζεις, σκαλίζεις αγάλματα.
Έτσι και η αρθρογραφιά. Γεννήθηκε μέσα στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ του Έλληνα. Μη ξεχνάτε (ή αν δεν ξέρετε μάθετε): Από την Πτώση της Πόλεως και το οριστικό τέλος του Βυζαντίου (1453) και τον ερχομό της ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ στον Ελλαδικό χώρο... ο Έλληνας δεν έζησε τίποτ' άλλο παρά δυστυχία ΕΩΣ ΤΟΝ "ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝ" του... Ανδρέα Παπανδρέου στα '90ς!!!! Μετά την Πτώση της Πόλης, ήρθε η Τουρκοκρατία για 400 παρίπου χρόνια, μετά η Επανάσταση ανέδειξε/αναγέννησε το νέο Ελληνικό Έθνος μέσα απ' τις στάχτες του, αλλά παρόλο που κέρδισε την ανεξαρτησία του το Έθνος παρέμενε (προφανώς) μέσα σε άθλιες συνθήκες. Μετά ήρθε η Μικρασιατική Καταστροφή, η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας και την ανταλλαγή των επιζόντων προσφύγων με τουρκόφωνους του Ελλαδικού χώρου, ήρθε ο Μεσοπόλεμος και το (ΑΙΩΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) οικονομικό "κραχ", μετά ξέσπασε ο Β' Π.Π., ήρθε μετά ο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ Εμφύλιος, μετά η Επταετία της Χούντας...
...ΜΟΝΟ ΦΤΩΧΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ ήταν η ζωή των περισσοτέρων Ελλήνων για πάνω από 550 χρόνια!!!!!!!
Λογικό αυτή η ατέλειωτη δυστυχία να γεννήσει ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ αρθρογράφους, μουσικούς, ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφους, γλύπτες, ηθοποιούς κτλ.! Παρατηρώ πως τα τελευταία χρόνια ΖΟΥΜΕ ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ "ΑΝΕΣΗΣ"; Όταν οι νέοι Έλληνες νιώθουν ότι ζουν ανέμελα κι άνετα, πώς θα βγάλουν ΤΕΤΟΙΑ συναισθήματα; Γι' αυτό και εξακολουθώ και ζω στο παρελθόν, αν και ήταν τόσο πολύ άσχημο και πονεμένο, ήταν ταυτόχρονα τόσο πολύ υπέροχα όμορφο...
Νεκτάριος Α.
Ποσο δικιο εχεις ;;
Και το αφήνω εδω.. όποιος κατάλαβε κατάλαβε
Νεφέλη Μ.
Ο εθνικός μας κειμενογράφος!
Ανυπομονούμε!
Νότις Γ.
Έχω την πεποίθηση Κε Κοντέα πως σε λίγες μέρες μέσα από τη μία σας αρθογραφία θα έρθουμε αντιμέτωποι με την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας!
Πόπη
J'aimerais que Sorbonne Université ouvre une antenne en Grèce et que je puisse faire votre connaissance personnellement, Professeur Konteas. ce sera une expérience unique pour les étudiants qui, depuis des années, consacrent une partie de leur vie à l'étude de vos thèses. avec une appréciation illimitée Anthony
Professeur Conteas, je vous suis reconnaissant. j'ai obtenu mon diplôme avec mention et une partie de ma réussite est due à vous. Votre personnalité et vos réalisations sont un exemple pour tous les jeunes étudiants en herbe
Alphonse Saint-Étienne
Je suis vraiment désolé, professeur Conteas, de vivre si loin et de ne pas avoir eu l'occasion d'assister à votre conférence. J'espère que dans un avenir lointain, j'en aurai l'opportunité. une bonne idée est de publier vos conférences sur YouTube
Parisien
Δημοσίευση σχολίου